"Oda do młodości" może przemawiać do współczesnego czytelnika.

Człowiek XXI wieku jest bardzo zagubiony, ma nieuporządkowany system wartości. W dzisiejszych czasach jeśli zapytamy kogoś: „Co tak naprawdę się dla Ciebie w życiu liczy?” długo będzie się zastanawiał, by cokolwiek powiedzieć. Często myślimy nad tym czego oczekujemy od życia, jaki w ogóle jest sens naszej egzystencji. Czy więc treść „Ody do młodości” pomoże nam wyjść z tego labiryntu wartości i odpowiedzieć na te trudne pytania?

Świat jest pełen zła, nieuczciwości, braku szacunku i pogardy dla drugiego człowieka. Nikt nie jest w stanie przeciwstawić się temu sam, gdyż jest to potęgowane wieloma czynnikami. Telewizja, prasa, ogólnie media kładą nacisk na wydarzenia tragiczne, sensacyjne, bardziej akcentowane są ataki terrorystyczne, wojny, morderstwa niż wydarzenia naukowe, kulturalne, religijne czy sportowe. Utwór A. Mickiewicza wyraża jednoznaczny sprzeciw złu i małoduszności, wzywa do zbiorowego działania, stawia przed młodym pokoleniem szczytne ideały. Jest niezwykle ważne, że autor tego przesłania nie skierował do pojedynczego człowieka, jednostki, lecz do społeczeństwa, gdyż tylko razem można sobie poradzić z tak dużymi problemami.

Poeta za najważniejsze wartości w życiu obiera przyjaźń i solidarność, jednocześnie wskazując na wyższość „świata ducha” nad „światem rzeczy”. Mówi tu o prawdziwej więzi pomiędzy dwoma osobami, opartej na wzajemnym zaufaniu, pomocy i obustronnym zrozumieniu, nie o wielu fałszywych – dzisiejszych odmianach przyjaźni. Może zrozumiemy, że nie liczą się pieniądze, ani status społeczny, ale to co ktoś prezentuje swoim życiem, swoim sercem, swoim „światem ducha”.

Człowiek XXI wieku jest bardzo zabiegany, praca stanowi dzisiaj ośrodek życia większości przeciętnych ludzi. Pogoń za pieniądzem, chęć bogacenia się, awansu społecznego, doprowadza do coraz bardziej szerzącego się egoizmu. Myślimy często tylko o sobie zapominając, że żyjemy w społeczeństwie, zapominając o patriotyzmie, robimy swoje, nie dostrzegając, że ranimy i krzywdzimy tym innych ludzi. Bogacimy się kosztem innych, nie pomni tego, że tej drugiej osobie te pieniądze mogły być potrzebne na chleb dla dzieci! Mickiewicz żąda podporządkowania celów osobistych dobru ogólnemu, piętnuje egoizm, który charakteryzuje stary świat, a w młodości i braterskim powiązaniu widzi gwarancję przebudowy świata, dążenie do szczęścia całej ludzkości stawia jako obowiązek pojedynczego człowieka.

Dlatego między innymi, „Oda do młodości”, nie tylko wzbudzi zainteresowanie współczesnego czytelnika, lecz zmusi go do wielu przemyśleń. Pokazując inny – lepszy świat, da do zrozumienia, że mimo wszystko można żyć inaczej.