Od czasów Bolesława I Chrobrego zaczęto używać nazwy Królestwo Polskie na określenie państwa polskiego. Królewskie tradycje ojca starał się podtrzymać syn Bolesława I Chrobrego, Mieszko II, koronowany wkrótce po śmierci ojca (1025). Jednakże obawy ze strony możnowładztwa przed wzrostem znaczenia monarchy doprowadziły do walk wewnętrznych, w których przeciwko Mieszkowi II wystąpili jego bracia.
Wobec równoczesnego zaatakowania państwa przez cesarza Henryka II i Jarosława Mądrego król polski musiał zrzec się korony i opuścić kraj (1031). Po okresie kilkuletniego chaosu do zjednoczenia państwa doprowadził Kazimierz I Odnowiciel, panujący w latach 1034-1058, i przekazał je nie podzielone Bolesławowi II Śmiałemu, który wykorzystał konflikt pomiędzy cesarzem Henrykiem IV i papieżem Grzegorzem VII, zrzucił zwierzchnictwo niemieckie i w 1076 koronował się na króla Polski. Musiał jednak ustąpić z tronu z powodu buntu możnowładców i egzekucji biskupa Stanisława.
Podobny los spotkał panującego po nim jego brata Władysława Hermana, który ustępując wyraził zgodę na podział państwa pomiędzy swoich synów - Zbigniewa i Bolesława.
Przeczytaj podobne teksty
Opracowania powiązane z tekstem
Czas czytania: 1 minuta
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.