„Demokracja nie jest ustrojem idealnym, ale jest najlepszy, jaki dotychczas istnieje” W. Churchill

W słowniku wyraz „demokracja” jest zdefiniowany jako rządy ludu. Więc, czy nie możemy za idealny uznać ustroju, na który mamy osobisty wpływ? Nie. Dlaczego? Ponieważ każdy co innego uznaje za najwłaściwsze. Możemy te idee jedynie uogólniać i aktualizować (np. przez powtarzające się co jakiś czas wybory prezydenckie ). Z drugiej strony powstaje pytanie, czy demokrację możemy uznać za ustrój najlepszy, jaki dotąd istnieje? Tak. Dlaczego? Właśnie z powodu owej możliwości uogólnienia dobra obywateli.

Zajmijmy się najpierw negatywną stroną omawianego ustroju.
W okresie nauki historii mieliśmy okazję zapoznać się z rożnymi typami demokracji, które się nie sprawdziły. Nie były to jednak „rządy ludu” w powszechnym tego słowa znaczeniu. Władzę wtedy miała określona grupa społeczna w skutek ograniczonych praw do głosowania, bądź innych powodów.

Czy można wymienić przypadki, gdy demokracja zawiodła? Tak.
Demokratycznie skazano na śmierć Chrystusa, Sokratesa na wypicie trucizny, wybrano Hitlera, Mussoliniego a nawet Stalina a potem ich społecznie, demokratycznie wspierano. Demokratycznie wybrano wreszcie postkomunistów z SLD których dziesięć lat wcześniej demokratycznie obalono.

Postawmy sobie pytanie: Z JAKIEGO POWODU NIE MOŻEMY UZNAĆ DEMOKRAV\CJI ZA „USTRÓJ IDEALNY”? I tu wkracza na arenę polityka (która najczęściej prowadzi do niewiedzy obywateli). W demokratycznym głosowaniu wybieramy partię polityczną, która będzie reprezentować nas, i nasze interesy , w rządzie. Niestety politykom władza często „uderza do głowy”. Widząc korzyści płynące dla nich zapominają o dobrze ich wyborców.

Można tu się posłużyć aforyzmami :
„Partie polityczne nie stawiają dziś sobie pytania, czy ich program jest rozsądny, lecz czy jest atrakcyjny”
-Carlo Schmid-
„Opinia publiczna bywa ostatnią ucieczką polityków, którzy nie mają opinii własnej”
-M. B. Carter-
Żeby rozpatrzyć pozytywny aspekt słów Churchilla można posłużyć się innym cytatem:
„Nie ma demokracji bez oficjalnych konfliktów - wyrzekanie się konfliktowości to grób demokratyzmu”
-Stefan Kisielewski-

Znaczenie demokracji uległo zmianie odkąd, i tam gdzie, wszyscy obywatele danego kraju ( z ograniczeniem wiekowym, lecz bez względu na wyznanie, religię i pozycję społeczną) mogą wpływać na najważniejsze, z dotyczących ich, kwestie (np. prezydent, skład rządu).

Spoglądając na słowa Churchilla z pozytywnej strony można doszukać się jeszcze innych czynników przemawiających za demokracją. Warto na to spojrzeć pod kątem psychologicznym- obywatel zdając sobie z wagi swojego głosu, i swojej osoby, dla społeczeństwa czuje się ważny. A to wprowadza go w zadowolenie, co wiąże się z mniejszymi problemami dla rządu ( np. mniejsza ilość strajkujących ).

Demokracja wprowadziła jeszcze jedno udogodnienie- partie polityczne (przynajmniej miało to być udogodnieniem, bo ,jak wiadomo, obecnie partie owe coraz częściej wiążą się z rozczarowaniem obywateli). Partie z myślą o głosujących tworzą programy wyborcze, które obywatele mogą wybrać pod kątem swoich potrzeb i zasad, którymi się kierują. Wybrana partia sprawuje rządy w interesie „większości wyborczej”, co zmniejsza zamęt, który zapanowałby gdyby każdy obywatel nawet w „błahej” sprawie musiałby udawać się do urny.

Podstawowym celem (istotą) wyborów (np. parlamentarnych) powinno być nie to, żeby wybrać tych, których chcą wyborcy, lecz żeby ci, którzy zostaną wybrani, działali zgodnie z tym, czego chcieliby wyborcy. Wybranie parlamentarzystów ("tych, których chcą wyborcy") powinno być tylko celem pośrednim w dążeniu do tego celu podstawowego.

Zalety demokracji doskonale można omówić na przykładzie starożytnych Aten.
Cała ludność ateńska mogła decydować o swoim losie oraz o losie swego państwa. Demokracja w dużym stopniu wpłynęła na ówczesny świat. Dała wiele nowych możliwości jak i nowy rodzaj rządów i głosowania. Dzięki temu, że ludność mogła sama wybierać między cały system gospodarczy uległ unowocześnieniu. W Atenach wprowadzono wiele nowych rzeczy. Nad wszystkim panowało zgromadzenie ludowe, które, decydowało o polityce, wyborze urzędników w państwie Ateńskim. Taki ustrój polityczny był wstanie zapewnić państwu, jaki obywatelom dostateczne i godne życie. Nie był on naśladowaniem innych praw, został on wzorem dla odrębnych państw europejskich. Każdy obywatel był równy wobec prawa i tak samo był wobec niego sądzony. Dawało to sprawiedliwe rządy, dzięki którym nie było problemów w państwie. Wolność jednostki zapanowała w całym kraju , co dało wiele. Obywatele mieli zorganizowane prawo, dzięki któremu starali się podporządkowywać jemu. W większym stopniu zmieniło się również szkolnictwo i reforma pieniężna. Dawało to państwu więcej wykształconych ludzi. A pieniądze zapewniały utrzymywanie jego interesów na danym poziomie.

Wszyscy obywatele mieli te same i jednakowe prawa to jest: 1. Wolność osobista, 2.Równość wobec prawa, 3. Prawo do wolności słowa i wypowiedzi. Te prawa i reformy stały się zalążkiem przyszłych, jakie zaistniały w ówczesnych państwach. Były one fundamentem na którym stoją prawa większości już państw na tym świecie.

Widząc jakie solidne podstawy (i jak daleko sięgające) demokrację po prostu musimy uznać za najlepszy z dotychczasowych ustrojów. Dlaczego? Ponieważ wykazała ponadczasowość i istnieje do dzisiaj.

Na zakończenie podam inną myśl Churchilla (dotyczącą demokracji):
„Demokracja to najgorsza forma rządu, z wyjątkiem wszystkich innych form.”

Dlaczego tak to najlepiej zakończyć? Ponieważ w innych formach rządów możemy dopatrzyć się o wiele więcej negatywnych aspektów.