Zinterpretuj słowa ks. J. Pasierba ”Choć podróżujemy często zupełnie inaczej, wszyscy wiemy, czym jest droga i co ona znaczy. Wiemy o tym, ponieważ jesteśmy ludźmi, należącymi do gatunku , który jest ciągle w drodze, ciągle szuka...”.

W życiu odbywamy wieczną tułaczkę. Wciąż skądś powracamy i ustawicznie zmierzamy. Jest to motyw wiecznej wędrówki ku nowemu, pokonywanie wszelkich przeszkód. Każdy z nas odbywa chociaż raz w swoim życiu taka wędrówkę. Nie musimy nawet ruszać się z miejsca ale ona i tak będzie odbywać się w naszej duszy w naszych sercach. Każdy człowiek, napotyka na swojej drodze różne przypadki, które w znacznym stopniu wpływają na bieg wydarzeń i zmieniają jego plany. Zarówno już mityczni
bohaterowie, jaki i współcześni, błądzą po krętych ścieżkach przeznaczenia. Koniec życia jest taki sam....
Tradycja wędrówki pielgrzyma sięga do mitologicznego toposu homo viator tzn. człowieka - wędrowca, tułacza. Pierwowzorem wędrowca jest Odyseusz z utworu Homera czy Mojżesz z "Biblii".

W mitologii jest bardzo szczegółowy opis wędrówki Odyseusza, który jest bohaterem „Odysei .Jako postać antyku, jest całkowitym odzwierciedleniem współczesnego człowieka. Jest uosobieniem sprytu i przemyślności, które często okazują się bardzo skuteczną bronią. Jako najsłynniejszy wódz wojny trojańskiej umiał pokonać krytyczne momenty dzięki swojej inteligencji i odwadze. Na przykład w Krainie Lotofagów, dzięki swojemu sprytowi, odmówił poczęstunku. „Odyseja” posiada niezwykłe wartości. Wyrażą odwieczną tęsknotę za nieznanymi przestrzeniami i odkrywaniem nowych lądów. Oparta na motywach wędrówki opowieść wypełniona jest materią ludzkiej wyobraźni. Jest jednak w „Odysei” to marzenie, które popchnęło żeglarzy do odkryć geograficznych, to samo, które nie daje spokoju współczesnym, gdy myślą o kosmosie. Jest tu więc tęsknota za poznaniem, ale i lęk przed nieznanym. Opisana jest życiowa wędrówka człowieka, która prowadzi poprzez kręte drogi i manowce, czyli trudy i niepowodzenia. Towarzyszy jej cierpienie i niepokój. Popełnianie błędów leży w ludzkiej naturze. Mitologiczna Itaka jest celem życia każdego człowieka. Tak jak bohater Homera wrócił do swojej ojczyzny, żeby umrzeć, tak i my wędrujemy do naszej „ojczyzny wiecznej”. Jest to składnik naszego losu.


Utworem w którym występuje motyw wędrówki jest również Biblia (Stary Testament).Bóg stworzył Adama i Ewę na własne podobieństwo, zapewnił im dostatnie życie w raju, niczego im nie brakowało, mieli wszystko to, czego zapragnęli. Byli szczęśliwi, żyli w idealnym świecie, obcy im był głód, choroby i nieszczęścia. Okazali nieposłuszeństwo względem Boga. Ewa za namową węża zerwała owoc z zakazanego drzewa, wiedząc, że Bóg sobie tego nie życzy. Skosztowała i podała Adamowi. On także zjadł. Wyrokiem boskim Adam i Ewa zostali wygnani z raju .Utracili bezpieczne schronienie (Ogród Eden), odtąd mieli o nie troszczyć się sami. Od tej chwili szukali swojego miejsca na ziemi od nowa.

Innym przykładem ze Starego Testamentu może być wędrówka narodu wybranego. Bóg wybrał Izraelitów spośród różnych narodów i po 430 latach niewoli wyprowadził z ziemi egipskiej. Porzucili swoje domy i podążyli za Mojżeszem do Ziemi Obiecanej. Wędrówka ich trwała czterdzieści lat i dopiero po tym okresie mogli osiedlić się i założyć domy.

Następnym przykładem jest Nowy Testament, w którym jest mowa o tym jak Józef i Maryja musieli uciekać z miejsca narodzin Chrystusa, gdyż okrutny Herod usłyszawszy, że narodził się król żydowski, kazał zabić wszystkich chłopców. Byli skazani na bezdomność i tułaczkę. W końcu uciekli do Egiptu.
Na wędrówkę dobrowolnie skazał się syn marnotrawny, porzucając dom rodzinny i wyruszając w świat ze swoją częścią majątku. Zrozumiał swój upadek i błąd, gdy jako pastuch świń musiał mieszkać i jeść z nimi. Dopiero wędrówka i odosobnienie ukazały mu drogę w życiu.


Podróż Odysa i innych bohaterów jest bowiem metamorfozą ludzkiego życia, jego ciągłej wędrówki w poszukiwaniu własnego miejsca. Rejestruje i obnaża prawdy o ludzkiej naturze. Podobnie jak niejedna baśń, która piętrzy trudności i zakazy w drodze do upragnionego celu. Oto człowiek jest dzielny, potrafi być chytry i podstępny, potrafi okiełznać naturę, nawet pokonać bogów. Odwaga, ciekawość ponad wszystko, pragnienie nieśmiertelności, chciwość, egoizm, hołd złożony silnej woli to ich sposób na „wyzwolenie”. Jednak należy zadać sobie pytanie czy warto udać się w taka wędrówkę??