Kauczuk

Kauczuki można podzielić na dwie grupy:
- naturalne
- syntetyczne (sztuczne)





Do najważniejszych kauczuków syntetycznych należą:
- kauczuk butadienowo-styrenowy
- kauczuk butadienowo-akrylonitrylowy
- kauczuk chloroprenowy
- kauczuk butylowy
- kauczuk etylenowo-propylenowy
- kauczuki polisierczkowe
- kauczuk silikonowy
- kauczuk uretanowy
- kauczuk butadienowy



Naturalny kauczuk jest substancja otrzymywana z soku mlecznego (latex) drzew uprawianych na plantacjach w krajach tropikalnych, szczególnie w południowo-wschodniej Azji.

Głównym jego składnikiem jest węglowodór nienasycony o budowie łańcuchowej ( cis-1,4-polizopren - (C5H8)n gdzie n>10000 )



Kauczuki syntetyczne są najczęściej produktami polimeryzacji lub kopolimeryzacji związków organicznych charakteryzujących się podwójnymi wiązaniami w układzie sprzężonym.

Kauczuk butadienowo-styrenowy
Jest używany jako materiał elektroizolacyjny. Zawiera zazwyczaj dodatek kauczuku naturalnego. Gumy z tego kauczuku maja podobne własności chemiczne jak kauczuk naturalny, są jednak bardziej odporne na starzenie. Pod wpływem działania izolacyjnych olejów mineralnych pęcznieją i ulęgają rozpuszczeniu. Są materiałem palnym.

Kauczuk butadienowo-akrylonitrylowy
Jest odporny na starzenie, wysoką temperaturę, oleje mineralne i rozpuszczalniki organiczne. Odporność ta wzrasta wraz ze zwiększeniem udziału akrylonitrylu.

Kauczuk chloroprenowy
Charakteryzuje się dobra elastycznością i małym odkształcaniem trwałym. Jest materiałem trudnopalnym. Jest odporny na działanie ozonu oraz olejów mineralnych.

Kauczuk butylowy
Dzięki całkowitemu wysyceniu podwójnych wiązań, które następuje w procesie wulkanizacji, jest odporny na starzenie w warunkach atmosferycznych. Wykazuje bardzo mała przepuszczalność gazów, ok.. 10-krotnie mniejsza niż kauczuk naturalny. Jest odporny na działanie wielu substancji chemicznych, m.in.. Kwasów, ługów, alkoholi, ketonów. Zalicza się go do materiałów palnych.

Kauczuk etylenowo-propylenowy
otrzymywany przez polimeryzacje mieszaniny etylenu z propylenem, nie zawiera podwojnych wiązań i nie może być z tego względu wulkanizowany siarka.Wulkanizowane kauczuki etylenowo-propylenowe wykazują dużą odporność na działanie czynników atmosferycznych i chemicznych. Ich zaleta jest niska temperatura kruchości( ok. -95*C).

Kauczuki silikonowe
Dzieli je się na :
- wulkanizowane na gorąco
- wulkanizowane na zimno.
Wulkanizowane na gorąco maja lepsze własności niż wulkanizowane na zimno. Mają dużą elastyczność i są odporne na wiele czynników chemicznych np.. Na słabe kwasy i zasady, oleje mineralne nie zawierające aromatów i freon.
Zakres temperatur w których stosuje się kauczuki silikonowe wynosi od -90*C do +320*C.
Kauczuki silikonowe należą do materiałów trudnopalnych.

Kauczuki uretanowe
Otrzymuje się w wyniku reakcji poliuretanu ze związkami dwufunkcyjnymi o czynnych atomach wodoru ( zazwyczaj glikoli lub dwuamin).
Kauczuki te odznaczają się bardzo dobra elastycznością, wytrzymałością na rozdzieranie oraz odpornością na działanie olejów.

Zastosowanie:
Kauczuk jest często uzywanym surowcem do wyrobow przedmiotow codziennego uzytku.
Swiatowym potentantem wśród producentow kauczuku naturalnego jest Malezja.

Na skale masowa produkowany jest kauczuk sztuczny, który jest jednym z najwazniejszych tworzyw sztucznych.

Surowy kauczuk jest miekki, uzywa się go do wytwarzania podeszw butow.

Kauczuk po utwardzeniu w procesie wulkanizacji wykorzystywany jest do wykonywania roznorodnych towarow.
Np.:
- z kauczuku butylowego produkuje się opony, detki, uszczelki, izolacje elektryczne, amortazytory, kleje, tkaniny gumowate itp..
- kauczuk chloroprenowy znajduje zastosowanie do produkcji kablii elektrycznychi ognioodpornych, uszczelek, tkanin, obuwia ochronnego, powierzchni antykorozyjnuch
- kauczuk butadienowy stosuje się do produkcji opon, obuwia gumowego, gumowych artykulow technicznych.