Czym się różni zaangażowanie od satysfakcji?

Zaangażowany pracownik wykonuje swoje zadania, często z wielką chęcią, w razie wystąpienia trudniejszych sytuacji w firmie szuka rozwiązań, przedstawia pomysły i jest zmotywowany.
Pracownik usatysfakcjonowany może równie dobrze siedzieć bezczynnie z nogami na biurku. Skoro to właśnie, a nie praca i działanie daje mu satysfakcję.
Istnieją różne typy zaangażowania:
Zaangażowanie afektywne – stosunek emocjonalny pracownika do organizacji, jego poziom identyfikacji z nią i przywiązanie do niej.
Zaangażowanie użytkowe – spostrzegane przez pracownika koszty jego ewentualnego rozstania się z organizacją (zmarnowany czas lub wysiłek poświęcony w naukę umiejętności nie do wykorzystania w innej pracy).
Zaangażowanie normatywne – moralne poczucie zobowiązania pracownika do pozostania w organizacji i chęć odwdzięczenia się za poczynione przez nią inwestycje w rozwój jego kompetencji i kariery.
1.Indywidualne właściwości.
Zaangażowani pracownicy podchodzą do pracy z energią, oddaniem i skupieniem, są bardziej otwarci na nowe informacje, chętni robić więcej niż się od nich wymaga, podejmują inicjatywę.
Wg badań przeprowadzonych przez J.B. Jamesa, J. Swanberga oraz S. McKechnie najwyższy poziom zaangażowania występuje u pracowników, którzy przekroczyli 66 lat, a więc u tych, którzy osiągnęli wiek emerytalny. U osób, którzy dopiero co wchodzą na rynek pracy, zaobserwowano najniższe średnie zaangażowanie.
We wszystkich grupach wiekowych znaczący wpływ mają wsparcie i uznanie ze strony przełożonych, zadowolenie z warunków pracy. Uznanie przełożonego było najistotniejsze dla pracowników starszych. Ale nie tylko – starsi pracownicy czują większą odpowiedzialność oraz większą możliwość zaspokojenia potrzeb wzrostu.
Natomiast dla pracowników młodych (do 39 roku życia) największe znaczenie miał rozwój kariery zawodowej i możliwość awansu.
Niskie zaangażowanie młodych Polaków może być spowodowane przekonaniem o własnych możliwościach zawodowych – co trzeci (34%) rozważa wyjazd z kraju w poszukiwaniu lepszej pracy, 45% młodych zastanawia się nad zmianą swojej drogi zawodowej, a co drugi (48%) uważa, że na rynku pracy jest wiele odpowiednich dla niego ofert pracy.
Stres i presja związana z pracą powoduje, że młodzi pracownicy na całym świecie nie czują się zaangażowani w swoje obowiązki zawodowe. Mimo, iż młodzi pracownicy nie otrzymują zazwyczaj bardzo odpowiedzialnych zadań, to jednak większość z nich jest często niezadowolona z braku równowagi pomiędzy swoją pracą, a życiem osobistym oraz z wywieranej na nich presji, aby pracować po godzinach.