Chcesz, aby twoje życie nabrało rozpędu?

Zacznij od zaraz wyobrażać sobie je tak, jak chcesz, aby wyglądało i oddaj się temu. Sprawdzaj każdą myśl, słowo, czyn, które nie są z tym zgodne. Odsuń je od siebie. Kiedy najdzie Cię myśl, która nie pasuje do twojej najwyższej wizji, zmień ją na nową-natychmiast. Kiedy powiesz coś co kłóci się z twoją najszczytniejszą ideą, pamiętaj, aby więcej czegoś takiego nie mówić. Gdy zrobisz coś wbrew swym najlepszym intencjom przyrzeknij sobie, że zdarzyło się to po raz ostatni. I napraw szkodę, jeśli to możliwe. Za każdym razem, kiedy z kimś jesteś lub myślisz o kimś, powiedz sobie: ja umieram i ta osoba też umiera, i postaraj się jednocześnie doświadczyć prawdy tych słów. Jeżeli każdy z nas zgodzi się tak postępować, znikną urazy i zgorzknienia i zapanuje zgoda. Nie potępiaj ludzi za ich uczynki, nawet, jeśli wyrządzili Ci tym krzywdę, nie będziesz musiał im przebaczać. Nie przejmuj się niepowodzeniami, ale też nie lekceważ, rób tak jak podpowiada Ci intuicja, wierz mocno, że się uda, wbijaj gwoździe w deski, jeśli któraś z nich pęknie, przekonasz się, że potrzebny był wkręt. Przestań raz wreszcie domagać się jako swego prawa tego, o co możesz poprosić jako o przysługę. Gdziekolwiek jesteś-patrz, choćbyś sądził, że nie ma nic do zobaczenia i słuchaj, kiedy wszystko wydaje się spokojne. Jeżeli sami nie postaramy się spełnić swoich marzeń, nikt inny tego za nas nie zrobi. Możemy posiąść, to, czego pragniemy, jeśli tylko pragniemy tego wystarczająco mocno. Podążaj za swoim szczęściem, a drzwi otworzą się przed tobą tam, gdzie przedtem nawet ich nie było. Życie to jedyna droga to podróż, w której jesteśmy, nie pytajmy, dlaczego, bo to pytanie jest nie na czasie, za późno już na pytania, po co ta podróż, skoro już w niej jesteśmy nic to nie zmieni, z każdą chwilą jesteśmy coraz bliżej prawdy, z każdą chwilą będzie nam łatwiej. Życie to nie nauka, to tylko doświadczenia, dzięki którym nie mamy uczyć się, lecz przypominać sobie to, co już wiemy i to, kim jesteśmy. Nie tarzaj się w błocie sądząc, że nie jesteś nic wart. Przestań chorobliwie rozpamiętywać sytuacje, w których musiałeś podejmować na nowo wspinaczkę. Zapytani o nasz najszczęśliwszy dzień w życiu, zwlekamy z odpowiedzią, ale gdy chodzi o nasze najcięższe chwile, nie szukamy w pamięci, dlaczego nie może być odwrotnie, we wszystkim przejawia się doskonałość, staraj się ją dostrzec, bądź bez potrzeb, pragnij wszystkiego, bierz to, co przychodzi. W obliczu tragedii największym wyzwaniem staję się wyciszenie umysłu i zstąpienie w głąb duszy. Tak postępujesz odruchowo, gdy tracisz panowanie nad sytuacją. Jeśli pragniesz znaleźć pokój staraj się raczej zmienić samego siebie, niż innych ludzi, łatwiej ci będzie ochronić swe stopy zakładając buty niż pokrywając dywanem całą ziemię, nie zastanawiaj się zbyt długo, bo zanim uczynisz jeden krok spędzisz życie stojąc na jednej nodze, pamiętaj, że aby otworzyć komuś oczy potrzeba niekiedy całego życia, by ujrzeć wystarczy błysk chwili. Z każdego nieoczekiwanego zdarzenia płynie dla nas nauka, nie myślmy wtedy, że los jest nie sprawiedliwy, bo nie wystawia nas na próbę dlatego, że jesteśmy słabi tylko, że możemy być silniejsi. Jakiekolwiek rozstania z ludźmi są bolesne, ale pamiętajmy ze zawsze znajdzie się jakaś nić, która nas połączy. Każdy z nas ma w sobie coś, co uważa za ułomność za deformację, możemy uznać siebie za zniekształconych, albo uważać siebie za wyjątkowych, a ten wybór wpłynie na całe nasze życie, na nas wszystkich życie pozostawia blizny, niektóre są widoczne inne nie, nasze blizny mają znaczenie, świadczą o tym, że żyjemy a nie uciekamy od życia, szczęście musi płynąć z naszego wnętrza, nie łatwo je odnaleźć w sobie, ale już nie sposób znaleźć je gdzie indziej, życie nie odmierza się kamieniami milowymi, lecz chwilami, nie patrzmy, więc na całość, tylko szukajmy tego, co w całości najważniejsze, nie wypijajmy całej butelki wina, tylko sączmy jego aromat, a wtedy odkryjemy to co jest naprawdę cenne.