Czy świat współczesny jest podobny do życia mieszkańców z wiersza Juliana Tuwima pt."Mieszkańcy"?

Na pytanie zawarte w temacie zdecydowanie odpowiadam twierdząco. Celem mojej pracy będzie udowodnienie, że życie mieszkańców z utworu "Mieszkańcy" Juliana Tuwima jest nawet bardzo, podobne do ludzi współczesnych. Wiersz ten jest ponadczasowy.
Pierwszym argumentem, dowodzącym słuszności mojego rozumowania, będzie przykład spędzania czasu "strasznych mieszkańców", bo tak nazywa ich autor wiersza oraz współczesnych ludzi. Społeczeństwo traci czas na wykonywanie bezsensownych i bezużytecznych czynności. Po obudzeniu się ludzie cały dzień bezczynnie chodzą i narzekają na pracę, brak pieniędzy, a czasem nawet na najbliższą rodzinę. Mieszczanie co chwilę sprawdzają godzinę, innym razem czytają gazetę, od której puchnie im głowa. "Straszni mieszkańcy" nie kierują się swoją filozofią lub ideą, lecz przyzwyczajeniem do wszystkiego. Ich życie wygląda codziennie tak samo. Jest to jeden z przykładów na to, że mieszkańcy i ludzie współcześni są do siebie podobni, co ukazują przez swoje zachowanie; ciągle narzekają i żyją, z dnia na dzień, rutyną.
Kolejnym argumentem jest egoistyczne zachowanie "strasznych mieszkańców" oraz społeczeństwa współczesnego. Jak bohaterowie opisani w wierszu, tak i w realnym świecie, wielu myśli tylko i wyłącznie o sobie. Ludzie, mimo tego, że mieszkają obok siebie, przypadkowo widują się wychodząc z domu - nie rozmawiają ze sobą, ignorują się wzajemnie; nie łączą ich żadne sąsiednie więzy. Dbają jedynie o czubek własnego nosa, są egoistami, niczym się nie interesują. Wielbią tylko swoje nabytki, tak samo jak ludzie współcześni. Oto kolejny dowód na to, iż wartości ludzi współczesnych i mieszczan są do siebie bardzo podobne. W dzisiejszych czasach wielu ludzi nie interesuje życie innych ani też nie mają chęci, aby pomóc innym.
Następnym argumentem może byż fałszywa pobożność ludzi. Ich wiara jest fałszywa i zakłamana. Mieszkańcy nie wierzą w Boga, nie modlą się, lecz bezmyślnie odmawiają formułkę. Ludzie chodzą do kościoła nie dlatego, że chcą wysłuchać kapłana, lecz pragną przypodobać się innym. Modlą się na pokaz, licząc na uwagę innych. "Straszni mieszczanie" podobnie jak my - ludzie współcześni, są pozorantami. Mimo tego, że nie byli zbyt zamożni, udawali takich, ukrywali swoje zacerowane kieszonki pod elegancką marynarką udając, że są porządnymi i bogatymi ludźmi.
Wydaje mi się, że przedstawione powyżej argumenty potwierdzą słuszność przedstawionej tezy. Moim zdaniem, świat współczesny jest podobny do życia mieszkańców z wiersza Juliana Tuwima pt. "Mieszkańcy'. Jak już wcześniej oznajmiłam, wiersz jest ponadczasowy - dotyczy naszych czasów i ludzie w nich żyjącychh, ponieważ tak samo, jak "straszni mieszczanie" snujemy się bezczynnie po ulicach, narzekamy z byle powodu, jesteśmy egoistami, a nawet niektórzy z nas są pozorantami. Z tego, co napisałam jasno wynika, że jednak jesteśmy współczesnymi, strasznymi mieszczanami..