Eten lub etylen to najprostszy węglowodór nienasycony z szeregu homolgicznego alkenów.
Właściwości
- bezbarwny gaz o słodkawo-eterycznym zapachu
- bardzo łatwopalny
- temperatura topnienia -169,5 °C
- temperatura wrzenia -103,7 °C.
- rozpuszczalny w rozpuszczalnikach niepolarnych: eterze dietylowym, arenach i alkanach.
- w mieszaninie z powietrzem jest wybuchowy w granicach stężeń 2,75-28,6%
- wybucha podczas ogrzewania pod zwiększonym ciśnieniem
- ulega charakterystycznym dla alkenów reakcjom przyłączenia i utlenienia
Zastosowanie
Etylen stosowany jest między innymi do produkcji:
- polietylenu jego kopolimerów,
- tlenku etylenu i glikolu etylenowego,
- chlorku winylu i PVC
- tetrachloroetylenu (stosowanego jako rozpuszczalnik w pralniach „chemicznych”).
- tetrafluoroetylenu (do produkcji teflonu) i.t.p
Budowa
- wszystkie atomy leżą w jednej płaszczyźnie
- kąty między wiązaniami H-C-H - 120°.
- długość wiązania C-H - 110pm
- długość wiązania C=C - 134pm
- hybrydyzacja atomów węgla: sp2
W stanie naturalnym występuje w zmiennych ilościach w gazie ziemnym.
Otrzymywany jest na skalę techniczną podczas termicznego rozkładu węglowodorów gazowych i ciekłych (piroliza etenowo-propenowa), z gazowych produktów procesów rafineryjnych (kraking termiczny i katalityczny, hydrokraking, reforming), z gazów koksowniczych, z etynu (metoda nieekonomiczna).
Niewielkie ilości etenu do celów laboratoryjnych można otrzymać w wyniku odwodnienia etanolu przez wkraplanie go do gorącego kwasu siarkowego:
C2H5OH → C2H4 + H2O
