Monolog Kordiana

1. Podmiot liryczny
- w I os. l.poj.
- Kordian
- młody 15-letni
- Cierpi na „chorobę wieku”- jaskółczy niepokój
- szlachcic, nic nie potrafi wiec na wsi nudzi mu się
- odczuwa nudę, niechęć do życia, które według niego jest bezsensowne i pozbawione celu
- przezywa nieszczęśliwą miłość do Laury- kobiety starszej od niego, która lekceważy jego uczucie
- główny bohater o charakterze romantycznym: rozterki, wahania

2. Umiejscowienie
- Akt I
- scena I
- poprzedzony Prologiem i Przygotowaniem
- Kordian leży pod wielką lipą na wiejskim dziedzińcu

3. Monolog
- „zrazu jakaś trwoga..” – Coś- może np. sumienie każe mu czyn samobójstwa potępić
- z jednej strony mówi, ze to dla niego przestroga, aby odrzucił samobójcze myśli
- z drugiej strony „gardzi”, jest coraz bardziej przekonany o słuszności swojej decyzji
- coraz bardziej wyczekuje tego momentu – „zapalam się, płonę”
- „ ten staw odbite niebo w sobie czuje i myśli nieba błękitem” – bycie kimś innym?

- jesień- moc uśmiercania – truje liście, rozwiewa różom czoła

- chce śmierci- nawet jego dusza
- czuje się jak róże- rozwiewany – brak sensu życia, brak celu
- wołanie błędnych trzód- ludzie zagubieni, pytają gdzie sens życia

- „sto we mnie rządz, sto uczuć, sto uwiędłych liści”- nie wie, czego chce
- huśtawki nastrojów- typowe dla bohatera romantycznego!
- Wszystkie uczucia pomieszane- chaos
- wiatr silniejszy- bodźce zewnętrzne, które powodują u niego różne uczucia
- „ szumy bez harmonii wyrazów”- bezkształtne, nijakie wszystko jest

- prosi Boga o natchnienie, o jedną ideę, główną myśl
- prosi tylko o sens życia, a da się mu poprowadzić

- nieszczęsna miłość

4. Środki poetyckie
- epitety
Posępna przestroga
Wiatr silniejszy
- porównania
„otom ja sam, jak drzewo zwarzone od kiści”
- metafory
„zapalam się, płonę”
„ilekroć wiatr silniejszy wionie, zrywa tłumy”
- personifikacja
„ten staw odbite niebo w sobie czuje i myśli nieba błękitem”
„ta cicha jesień(…) ciche wyrzekła słowa do drzew”
- przerzutnia
- apostrofa
„Boże! Zdejm z mego serca..”
„Grzegorzu, porzuć strzelbę czyścić”


5. Język
- Kordian to poeta, więc język poetycki
- metafory, których nie używa normalny 15-latek