Celtowie

Kilka ważnych informacji o ludzie celtyckim.

Celtowie byli ludem intrygującym. Najważniejszymi ich wartościami była wolność, lojalność i piękno. Książka, którą przeczytałam pozwala zrozumieć lub przybliżyć się nieco do tajemniczego świata Celtów, jednakże żadne źródła nie pozwolą nam poznać szczegółów ich życia. Ślad po ludach Celtyckich odnotowujemy od ok. 500 r.p.n.e do 1100 r.n.e. Celtów stanowiło około 40 grup celtyckich, których łączył wspólny język i kultura.

Ich zajęcia zależały od miejsca zamieszkania. Tak więc Celtowie na wybrzeżu Atlantyku zajmowali się głównie rybactwem, żeglarstwem, handlem. Żyjący nieco dalej od dostępu do wody zajmowali się uprawą ziemi i górnictwem. W 1000 r. p.n.e. nauczyli się wydobywać i przerabiać sól. Miało to miejsce w okolicy Salzburga. Ludy europejskie zawdzięczają celtom wejście w epokę żelaza, poznanie hutnictwa, kowalstwa i udoskonalenie garncarstwa.

Wśród Celtów bardzo ważną rolę odgrywała kobieta. Miała wiele praw w porównaniu do norm starożytnych i średniowiecznych – mogły sprzeciwić się zdaniu rodziny w wyborze męża, mogły pełnić ważne funkcje publiczne, miały szeroki zakres praw politycznych. Według wierzeń kobieta posiadała prastarą wiedzę, która pozwalała jej mieć władzę nad światem i mężczyzną. Jeśli chodzi o religię, Celtowie określali swoje życie jako pewien etap, pozwalający im przejść do następnych, licznych żyć. Byli tak pewni istnienia zaświatów, że nawet pożyczali sobie pieniądze, które miały być zwrócone w następnym życiu.

Społeczeństwo celtyckie składało się z trzech warstw – kapłanów, rolników i wojowników. Kapłanie cieszący się najwyższym szacunkiem dzielili się na bardów – poetów i śpiewaków przekazujących tradycję historyczną; wieszczów – badających przyrodę i druidów. Była to specjalna grupa uczonych mężczyzn i kobiet, dzięki którym możliwe było kontaktowanie się z zaświatami. Oprócz tego mieli bardzo znaczący wpływ na życie prywatne i publiczne Celtów, np. sprawowali władzę sądowniczą w ważniejszych sprawach.

Celtowie lubili barwne stroje i bogate ozdoby. Charakterystyczną biżuterią były sztywne naszyjniki w kształcie koła (torki) noszone przez kobiety i przez mężczyzn. Wykonywano je z brązu, złota lub żelaza jako niezamknięte obręcze z ozdobnymi zakończeniami. Szaty spinano fibulami. Kobiety nosiły bransolety na przegubach dłoni, ramionach i kostkach nóg oraz naszyjniki z szklanych paciorków. Ozdobą były też pasy łańcuchowe, które mogły pełnić oznakę godności lub funkcji sprawowanej w społeczeństwie.

Podstawową jednostką była rodzina monogamiczna. Grupy rodzin powiązane związkami krwi tworzyły ród. Plemię było wyższą formą organizacji na której czele stał król. Jego obowiązkiem była troska o dobrobyt i bezpieczeństwo całego plemienia.

Rok celtycki składał się z 7 miesięcy po 30 dni, 5 miesięcy po 29 dni i jednego miesiąca dodatkowego "samain". Najstarszy, pierwotny kalendarz celtycki związany był z cyklem księżycowym. Dopiero później zsynchronizowano kalendarz z cyklem słonecznym, niewapliwie pod wpływem rzymskim.