Kreon czy Antygona? Czyją postawę życiową wybierasz?

Kreon i Antygona są dwiema, bardzo wyraźnymi i zarazem odmiennymi postaciami. Każde z nich ma jasno sprecyzowane poglądy i nie chce odstąpić od raz podjętej decyzji. Kreon uważa, iż prawa ziemskie są najważniejsze, natomiast Antygona popiera wszystkie prawa boskie oraz miłość. Bardziej podzielam zdanie Antygony, ponieważ taka postawa jest mi bliższa.
Po pierwsze, Antygona mówi, że prawa boskie są ważniejsze od ludzkich. Bardzo wierzy w słuszność tej idei. Nie boi się zaryzykować własnego życia, by pogrzebać jednego ze swych braci mimo zakazu władcy. Gdy później, złapana, tłumaczy się przed Kreonem, nie lęka się gniewu władcy ponieważ wierzy, iż po śmierci spotka ją nagroda ze strony bogów oraz rodziny za oddanie bratu należytej czci.
Po drugie twierdzi, że należy szanować rodzeństwo. W kłótni z Kreonem mówi "Czcić swe rodzeństwo nie przynosi wstydu." Nie docierają do niej argumenty Kreona, jakoby brat, którego pochowała był złoczyńcą. Wierzy, że postąpiła słusznie ponieważ nie mogła żyć ze świadomością, iż ciało jej brata zostało pozostawione na pastwę dzikich zwierząt.
Po trzecie kobieta wierzy, że po śmierci wszyscy będą równi. Nie obchodzi ją to, czy jej brat był złoczyńcą czy bohaterem, umarł, więc według jej zasad należy mu się godny pochówek.
Po czwarte uważa, iż człowiek nie może stawiać swojego zdania ponad prawo boskie. Antygony nie obchodzi wola Kreona, woli zginąć niż narazić się na gniew bogów przez niepochowanie brata. Według niej Kreon jest głupcem, bo wznosi swoje rozkazy ponad tradycje i obyczaje boskie.
Po piąte i ostatnie, uważa że powołaniem ludzi jest miłość. W dyskusji z Kreonem Antygona mówi: "Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić." Udowadnia to, że nie wierzy ona w nienawiść. Mimo, że Kreon skazuje ją na śmierć, nadal nie okazuje mu negatywnych uczuć.Najważniejsza jest dla niej miłość do brata i jest gotowa w jej imię oddać swoje życie. Dalsze istnienie po utracie ukochanej osoby nie jest dla niej nic warte...
Podsumowując, wszystkie przedstawione tutaj argumenty niewątpliwie potwierdzają postawioną na początku tezę. Antygona jest postacią, która bez dwóch zdań mogłaby osiągnąć bardzo wiele dzięki swojemu uporowi i dążeniu do celu. Nie przeraża ją wizja kary i w swym zamroczeniu po stracie kochanego brata jest gotowa poświęcić własne życie, byle doprowadzić do pochowania go. Jest szlachetna, ponieważ nie chce dzielić się winą ze swą siostrą Ismeną i pragnie uratować ostatnią żyjącą potomkinię z rodu Labdakidów. Antygona jest gotowa zapłacić najwyższą cenę za swoje poglądy i przekonania, za co ją podziwiam.