Wewnętrzne narządy płciowe żeńskie:
jajowody, jajniki, macica, pochwa
Zewnętrzne narządy płciowe żeńskie:
wzgórek łonowy, wargi sromowe większe i mniejsze, przedsionek pochwy i gruczoły przedsionkowe
Oogeneza:
1. Mitoza oogonium, w wyniku której powstaje diploidalny oocyt I rzędu.
2. Ten dzieli się mejotycznie na oocyt II rzędu oraz na polocyt I.
3. Oocyt II rzędu dzieli się w II podziale mejotycznym na ootydę (oocyt - komórkę jajową) oraz II polocyt. 
Oogeneza
Narządy płciowe męskie wewnętrzne: jądra, najądrza, nasieniowody, pęcherzyki nasienne i gruczoł krokowy. Zewnętrzne: stanowi moszna i prącie.
Spermatogeneza:
1. Spermatogonie, niezróżnicowane komórki płciowe przylegające bezpośrednio do ściany kanalika. Część z nich tworzy warstwę rozrodczą, pozostałe przesuwają się do światła kanalika wchodząc w fazę wzrastania – spermatocytami I rzędu
2. Spermatocyty I rzędu, osiągają podwójną wielkość spermatogonii. W wyniku mejozy powstają z nich po 2 spermatocyty II rzędu (1 podział) .
3. Spermatocyty II rzędu, są mniejsze od komórek macierzystych, a ich jądra są ubogie w chromatynę. Mają już tylko połowę chromosomów macierzystych. Szybko dzielą się na małe, owalne spermatydy (II podział mejotyczny).
4. Spermatydy nie dzielą się. Po przemianach jądra i cytoplazmy (znaczna redukcja) powstają z nich komórki płciowe męskie – plemniki
Zaplemnienie to zbliżenie się plemników do komórek jajowych.
Zapłodnienie to połączenie się gamet.
Etapy rozwoju zarodkowego
A. Bruzdkowanie
– Wielokrotne mitotyczne podziały zygoty na blastomery.
– Utworzenie wielokomórkowego zarodka zwanego morulą.
– Przesuwanie się blastomerów na obwód i wytworzenie pęcherzyka otoczonego jedną warstwą komórek z jamą zwaną blastocelem – pierwotną jamą ciała.
– Zarodek w czasie bruzdkowania nie rośnie, powstające blastomery są coraz mniejsze. 
B. Gastrulacja
– Faza formowania się listków zarodkowych:
ektodermy – zewnętrzna warstwa komórek,
endodermy – wewnętrzna warstwa komórek,
mezodermy – warstwa komórek rozwijająca się między ekto- i endodermą.
- Jednowarstwowa blastula przekształca się w gastrulę – pęcherzyk dwuwarstwowy (zbudowany z ekto- i endodermy), następnie trójwarstwowy – z wykształconą mezodermą i tzw. narządami pierwotnymi
C. Organogeneza
Z listków zarodkowych rozwijają się narządy ostateczne. U człowieka faza ta rozpoczyna się w dziewiątym tygodniu od zapłodnienia.
Ektoderma:
naskórek i jego wytwory (włosy, paznokcie; u zwierząt pazury, kopyta),
gruczoły potowe, mleczne (są przekształconymi gruczołami potowymi), łojowe, nabłonek jamy ustnej i odbytu, szkliwo zębów, rogówka, soczewka, siatkówka, układ nerwowy i narządy zmysłów,
rdzeń nadnerczy i nerwowa część przysadki.
Endoderma:
nabłonki wyścielające środkową część przewodu pokarmowego oraz trzustka i wątroba, nabłonki układu oddechowego, pęcherza moczowego i cewki moczowej, nabłonek pochwy,
tarczyca i przytarczyce.
Mezoderma: struna grzbietowa i szkielet wewnętrzny kręgowców,
układ krwionośny i limfatyczny,
mięśnie, nerki i narządy płciowe,
skóra właściwa, nabłonki wyścielające wtórną jamę ciała, kora nadnerczy.
