Ciało zwierząt bezkręgowych okrywa tkanka nabłonkowa, która zbudowana jest z nabłonka jednowarstwowego. Nabłonek może wytwarzać różne wydzieliny np. w postaci związków chemicznych, tworząc oskórek lub śluz.
Tkanka nabłonkowa
- chroni organizm przed szkodliwymi czynnikami środowiska
- umożliwia wymianę gazową
- pełni funkcje wydzielnicze
- bierze udział w lokomocji
- u niektórych pasożytów umożliwia pobieranie substancji odżywczych
Pokrycia ciała bezkręgowców
Ameba - cienka naga błona komórkowa
Stułbia i Chełbia - wodne organizmy tkankowe, pokrywa je warstwa komórek o charakterze nabłonka, pełni funkcję ochronną. W niej głównie na ramionach występują komórki parzydełkowe.
Dżdżownica - cienki skórek wydzielany przez komórki nabłonkowe wraz warstwa śluzu, chroni je przed wyschnięciem. Śluz zmniejsza tarcie przy poruszaniu się oraz chroni organizm przed uszkodzeniami. Skórek, nabłonek i mięśnie tworzą wór powłokowy. Komórki nabłonka wytwarzają szczecinki, które pomagają przy poruszaniu się.
Stawonogi - na zewnątrz ciało okrywa chitynowy skórek, pod nim znajduje się jednowarstwowy nabłonek. Oskórek ma złożoną strukturę, jest wysycony solami wapnia, daje mu twardość, sztywność i wytrzymałość. W miejscach połączeń stawowych jest cienki i elastyczny. Stanowi od szkielet zewnętrzny, chroni narządy, jest miejscem przyczepu mięśni. Jednocześnie ogranicza wzrost organizmu. Oskórek co jakiś czas jest zrzucany, a potem powstaje nowy - linienie. Do stwardnienia nowego oskórka organizm rośnie.
Mięczaki - pokrywa jednowarstwowy nabłonek, w którym znajdują się liczne gruczoły śluzowe. Wiele mięczaków produkuje wydzielinę budującą muszlę.