Sandro Botticelli - życiorys

Sandro Botticelli, właściwie Alessandro di Mariano Filipepi (ur. 1 marca 1445 we Florencji w dzielnicy Santa Maria Novella - zm. 17 maja 1510 (jest to data pogrzebu), także we Florencji) - włoski malarz szkoły florenckiej, który tworzył we wczesnym oraz dojrzałym okresie odrodzenia (Quattrocento).

W systemie wartości artysty rodzina odgrywała bardzo ważną rolę.

Starsi bracia Alessandra to:
- Giovanni (ur. 1421) – kupiec o przydomku „Botticelli” ('beczka'; stąd właśnie wziął się przydomek samego Alessandra)
- Antonio (ur. 1431) – złotnik (wykonywał ramy, a także różne ozdoby, i stąd właśnie miał stały kontakt z artystami; w 1472 roku został zapisany jako „artysta florencki” w gildii św. Łukasza, skąd możliwe, iż Alessandro czerpał inspirację bądź również i naukę)
- Simone (ur. 1444)

Ojciec Aleksandra – Mariano di Vanni Filipepi – był garbarzem.

Od 1470 roku posiadał własną pracownię, w której realizował zamówienia bogatych rodzin florenckich - głównie rodu Medicich, zaś od 1472 – Botticelli znajdował się na liście w gildii św. Łukasza jako samodzielny malarz. Większość życia spędził w rodzinnej Florencji, odbył nieliczne podróże, m.in. do Rzymu, Pizy, oraz prawdopodobnie do Mugello. W późniejszym okresie malarz uległ ascetycznej ideologii głoszonej przez Savonarolę, która istotnie wpłynęła na styl jego malarstwa. Pod koniec życia stworzył niewiele dzieł.

W 1504, wraz z innymi wielkimi artystami florenckimi, brał udział w naradzie, która miała ustalić miejsce ustawienia posągu Michała Anioła – Dawida

Pomiędzy 1504 a datą jego śmierci nie zachowały się żadne wzmianki o artyście.

Botticelli w młodości prawdopodobnie wykonał następujące freski, które w dużej mierze nawiązują do stylu Fra Filippo Lippiego:
- Stojącą Madonnę (obecnie: w kolekcji Gesch w Ajaccio)
- Madonnę Della Loggia (obecnie: w Uffizi)
- dwie Madonny (obecnie: w Luwrze)
- Madonnę ze św. Janem i dwoma aniołami (obecnie: Galleria dell'Accademia)

Dzieła te pokazują, iż Botticelli malował także pod wpływem Baldovinettiego, Verrocchia. W całej swej twórczości nawiązywał do twórczości Antonio del Pollaiuolo oraz Castagno
- 1470 – Alegoria Siły – zlecenie dla Sala del Magistrato w Palazzo Della Mercanzia (siedziby sądu handlowego) – praca ta wskazuje na wpływ Antonia del Pollaiuolo na Botticellego
- 1470 – zlecenie od Medyceuszów na obraz ołtarzowy do kościoła augustianie Santa Elisabetta Della Convertire. Na obrazie tym przedstawił braci Giuliana i Lorenza Medici jako świętych Kosmę i Damiana. Artysta zastosował kompozycję sacra conversazione (obecnie w: Uffizi)
- 1472 – dwa obrazy opowiadające biblijną przypowieść o Judycie i Holofernesie – zlecenie od Medyceuszów. Jeden z nich nosi tytuł Powrót Judyty
- 1474 –Św. Sebastian – zlecenie do kościoła Santa Maria Maggiore we Florencji - obraz tablicowy
- 1474 – (latem) – Wniebowzięcie - fresk w kaplicy Dell’Incoronata w katedrze Campo Santo w Pizie. Praca nie została ukończona, a w 1583 – uległa zniszczeniu
- 1475 –Sztandar z Ateną – zlecenie od Giuliana Medici. Wykazuje na związanie pracy artystycznej Botticellego z rodem Medyceuszów (w których pałacu ta praca się znajdowała, obraz uchodzi za zaginiony od momentu likwidacji kolekcji tegoż rodu)
- 1476 – 1477 – Pokłon trzech króli – dla kościoła Santa Maria Novella (obecnie w: Uffizi)
- 1477 - La Primavera – Wiosna (patrz: osobny artykuł)
- 1478 lub też w lata 1484 – 1486 (datowanie niepewne) - Narodziny Wenus (patrz: osobny artykuł)
- 1480 – fresk ze św. Augustynem - na zamówienie Vespuccich – charakteryzuje się niezwykłą monumentalnością, całość przedstawienia charakteryzuje energia i realizm
- 1481 – ' 'Zwiastowanie - w loggi Ospedale San Martino alla Scala