Myśleć

myśleć

‘rozumować’; 2. ‘pamiętać o kimś, o czymś, dbać, troszczyć się’; 3. ‘nosić się z zamiarem, chcieć coś zrobić’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *mysliti ‘myśleć, rozmyślać’ – czasownik odrzeczownikowy od psłow. *myslь; pol. bezokolicznik jest wtórny – powstał z pierwotnej formy myślić zachowanej współcześnie w czasownikach przedrostkowych