Marchew
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
Marchew
1. ‘roślina warzywna Daucus carota o grubym, pomarańczowym korzeniu’; 2. ‘korzeń tej rośliny’.
Strona:
1
1. ‘roślina warzywna Daucus carota o grubym, pomarańczowym korzeniu’; 2. ‘korzeń tej rośliny’.