Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Dekadentyzm był jednym z prądów w literaturze końca wieku XIX. Za prekursora dekadentyzmu uważa się francuskiego poetę Charlesa Baudelaire’a. Chociaż jego debiutancki tomik wierszy „Kwiaty zła” ukazał się w 1857r., to wiele znajdujących się w...
zbawieniem. W wierszu występują element nihilizmu „Oto mię wstręt przepełnił, ohyda mię zadusza”. Twórczość Tetmajera miała duży wpływ na klimat epoki. Poeta wprowadza do niej obraz pesymizmu i niewiary
braku nadziei na lepszą przyszłość. Zarówno wiersz Szymborskiej jak i Tetmajera jest wyznaniem niewiary człowieka z końca wieku, który nie znajduje żadnej trwałej wartości w otaczającym go świecie
W epoce Młodej Polski dekadentyzm, zbudowany na podstawie filozofii Shopenhauer’a, zyskał miano naczelnego kierunku literackiego. Światopogląd ukazany w lirykach Kazimierza Przerwy - Tetmajera stał
na świat i człowieka, przekonanie dekadenckie nawiązuje silnie do jednego z najważniejszych prądów myślowych Młodej Polski, czyli schopenhaueryzmu, który wpłynął silnie na autora „Eviva l'arte
Przerwy – Tetmajera można określić słowami zawartymi w temacie pracy: „od dekadenckiej śmierci do impresjonistycznego ożywienia”. Jego dzieła przedstawiają zarówno obrazy dekadenckie , czyli martwotę i