Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Asceta jest bohaterem wielu średniowiecznych utworów hagiograficznych. Święty – umartwiający się, ślubujący czystość i za nic mający majątek i swoje marne ciało – był wzorcem osobowym. Utwory o ascetach podporządkowywano na ogół jednemu modelowi, eksponującemu niebywałe zalety świętego oraz cuda dokonane z jego udziałem. Typowy wzorzec średniowiecznego żywota świętego zawiera następujące elementy: prolog wyjaśniający co skłania autora do pisania żywotu świętego, właściwy „życiorys świętego”...
Wsceta i rycerz stanowią dwa podstawowe wzorce osobowe propagowane w parenetycznej literaturze średniowiecznej , obok postawy franciszkańskiej; trzeba wspomnieć, że pareneza polega właśnie na
mądrość. Nąstępnym, z kolei wzorcem osobowym jest asceta ,człowiek który wyrzeka się dóbr doczesnych i swoje życie poświęca Bogu.Przykładem takiego postepowania w literaturze średniowiecza jest
Wsceta i rycerz stanowią dwa podstawowe wzorce osobowe propagowane w parenetycznej literaturze średniowiecznej , obok postawy franciszkańskiej; trzeba wspomnieć, że pareneza polega właśnie na
Człowiek parenetyczny utworów średniowiecznych. W oparciu o wybrane teksty zaprezentuj dydaktyczny wydźwięk literatury średniowiecznej . Każda epoka tworzy własne, zgodne ze swą ideologią wzory
Pareneza – uczenie za pomocą przykładu literatura średniowiecza miała pouczać i wychowywać. Propagowała określone wzorce osobowe: - Asceta - Rycerz doskonały - Ideał władcy Asceta był