1. ‘usuwać brud za pomocą wody’; 2. dawniej przenośnie ‘zmykać, uciekać’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. mýt, myji, ros. myť) < psłow. *myti; podstawą pie. *meu- / *meuә- / *mû- ‘wilgotny, mokry’; ‘myć, obmywać’.
Źródło
Mydło. Mydlarze wspominani są już w Płocku w wieku XIV. W Nowym Sączu miał mydlarnię niejaki Maciej w r. 1490. W XVI w. znajdujemy setki wzmianek o mydlarzach i mydlarniach w Polsce. Mikołaj Rej pisze: „W łaźni gorzałeczką,a barskiem mydełkiem grzbiet nacierają”.
Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900-1903
poleca
b/d
mydło
1. ‘substancja używana do mycia, prania’; 2. stpol. też w nazwach roślin, np. psie mydło ‘mydlnica lekarska’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *mydlo ‘substancja, środek służący do mycia’
poleca
b/d
obmyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
podmyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
pomyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przemyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
poleca
b/d
umyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wymyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zmyć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
mywać
forma wielokrotna -mywać w czasownikach przedrostkowych, np.: obmywać, przemywać, rozmywać, wymywać, zmywać.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta