Marzenia o sławie

Marzą o sławie rycerze i poeci. I zyskają ją, np. Roland z Pieśni o Rolandzie,pan Michał – „Hektor kamieniecki” z Pana Wołodyjowskiego czy poeci: Horacy albo pierwszy polski mistrz słowa – Jan Kochanowski, dający w swych pieśniach wyraz marzeniom o sławie.
Sławy jednak nie zyska bohater własnych wierszy – Cyprian Kamil Norwid. Jego marzenia o uznaniu przyszłych pokoleń karmić będą niespełnionego poetę nadzieją. Po latach rzeczywiście okaże się, iż „syn minie pismo, lecz ty spomnisz, wnuku”.Te słowa Norwida okażą się prorocze. Jego wielkość odkryją twórcy Młodej Polski i badacze współcześni – w tym sensie spełnią się marzenia poety.
Spełnią się też marzenia poetów pokolenia Kolumbów. W swoich wierszach wielokrotnie będą oni pytać, czy niemoralni, anonimowi, łamiący wpojone im zasady harcerskie i chrześcijańskie zasłużą na „nad grobem krzyż”. Baczyński zasłuży. Inni, być może anonimowo pochowani akowcy, nie...