1. ‘ozdobne nakrycie łóżka, narzuta’; 2. ‘długa, ozdobna szata liturgiczna w kształcie peleryny’; 3. ‘osłona na oczy zakładana płochliwym koniom’; 4. dawniej także ‘męskie okrycie wierzchnie, rodzaj peleryny’.
Pochodzenie:
Od XVI w.; pochodzi od późnego łac. cappa ‘rodzaj nakrycia głowy; płaszczz kapturem’.
Pierwotna postać
W XV w. stosowany był wyraz kapica ‘wierzchnie odzienie mnichów, habit, kaptur’.
Źródło
Z opata sejmę kapicę.
Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią, XV w.
Zrzucił z siebie kapicę, a zbroję wdział.
Marcin Bielski (1495-1575)
poleca
b/d
kapelusz
1. ‘nakrycie głowy’; 2. dawniej też o ‘czepcu kobiecym w kształcie zawoju’; 3. ‘główka grzyba’; od XVI w.; utworzone od łac. cappellus ‘rodzaj nakrycia głowy’, będącego zdrobnieniem od cappa; pożyczka ta jest obecna również w in. językach europejskich (por. np. wł. cappelo czy fr. chapeau ‘ts.’).
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Kapa