‘przyjmować pokarm, posilać się’.
‘przyjmować pokarm, posilać się’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. jíst, jím, ros. esť, em) < psłow. *ěsti, *ěmь[< *ědti, *ědmь] ‘spożywać pokarmy, jeść’ – pokrewne m.in. z lit. esti, edu;podstawą pie. *ed- ‘jeść’.
1. ‘substancja trująca wytwarzana przez organizmy żywe’; 2. przenośnie‘złość, wsciekłość, gniew’; od XIV w.; ogsłow. (czes. jed ‘trucizna, jad’, ros. jad (dialektalnie ěd / ad)’ts.’) < psłow. *ědъ ‘wydzielina toksyczna w gruczołach niektórych zwierząt lub znajdująca się w sokach roślin’ < czasownik *ěsti; pierwotnie ‘jedzenie, pokarm’ > ‘trucizna (podawana w jedzeniu)’
‘często lub czasami jeść, stołować się’; forma wielokrotna; od XV w.;ogsłow. (czes. jidat, ros. edáť, słoweń. jédati) < psłow. *ědati ‘jadać, wielokrotnie jeść’
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
‘pokarm, żywność, pożywienie, jedzenie’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *ědlo pierwotnie ‘czynność jedzenia’ > ‘to, co się je, pokarm’
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta