Łabędź

Od XVI w.; zachsłow. i płdsłow. (por. np. czes. labuť, słowac. labuť, sch. lâbud) < psłow. dialektalne *olbądь / *olbątь ‘łabędź’ (na terenach płdsłow. stosowano też inne warianty tego słowa: *olbędь oraz *olbętь, a na terenach płdsłow. i wschsłow. również *elbedь); odpowiedniki w in. językach ie. mają postać *elbedь (por. stniem. albiz / elbiz); podstawą pie. przymiotnik *albho- ‘biały’ –pierwotnie oznaczał łabędzia białego, nazwanego tak od barwy piór.

Dawniej od XV w. występowała postać łabęć.