1. ‘nieciężki’; 2. stpol. też ‘zwinny, ruchliwy, nieociężały’ oraz 4. ‘delikatny,subtelny’; 5. przysłówek lekko / lekce ‘lekko, słabo, mało; niepoważnie’.
1. ‘nieciężki’; 2. stpol. też ‘zwinny, ruchliwy, nieociężały’ oraz 4. ‘delikatny,subtelny’; 5. przysłówek lekko / lekce ‘lekko, słabo, mało; niepoważnie’.
Od XV w.; ogsłow. (czes. lehky ‘lekki, łatwy’, ros. lëgkij ‘lekki, łatwy, słaby’) < psłow. *lьgъkъ ‘mający niewielki ciężar, lekki’ pochodzącego od szczątkowo zachowanego psłow. przymiotnika *lьgъ ‘lekki’ (zachowany np. w pol.gwarowym lgi ‘łagodny, niesilny’ oraz w przysłówku lgo ‘łagodnie, niemroźnie’); wcześniejszy przymiotnik psłow. *lьgъ jest pokrewny z lit. lengvas ‘lekki, łatwy’, niem. leicht ‘lekki’, ang. light ‘ts.’ oraz łac. levis ‘lekki’ – wszystkie one są utworzone od pie. *leguh- ‘lekki, mały’.
Źródło
Dobrodziejstwa aby lekce dawane nie były.
Łukasz Górnicki (1527-1603)
Lekcejsze są słowa jego niźli olej.
Modlitewnik króla Zygmunta I, początek XVI w.
Ludzi jako plew letkich, jako i sam był letki, przygarnął.
Piotr Skarga (1536-1612)