‘człowiek ślamazarny, nieenergiczny’, od XIX w.; rzeczownik odczasownikowy od ciapać; por. też dialektalne ciapcia, ciapciak, ciapcioń
‘człowiek ślamazarny, nieenergiczny’, od XIX w.; rzeczownik odczasownikowy od ciapać; por. też dialektalne ciapcia, ciapciak, ciapcioń