ciamajda

‘osoba ślamazarna, nieporadna’; stosowane od XIX w.; utworzone od dialektycznego ciamać ‘być powolnym, guzdrać się’; w gwarach też inne wyrazy-przezwiska utworzone od tej podstawy, np. ciama ‘człowiek niezaradny’, ciamadło, ciamara, ciamcia ‘ts.’ oraz ciamaga ‘osoba niezgrabna, ślamazarna’.