1. ‘dotknięty chorobą, chorujący, cierpiący’; 2. też ‘grzeszny, nierządny, zły’ (XVI w.); 3. w gwarach przenośnie o przedmiotach ‘lichy, zepsuty, zniszczony’.
Pochodzenie:
Od XV w.; płnsłow. (czes. chorý, ros. chvóryj) < psłow. *chvorъ ‘dotkniętychorobą, niezdrów, chory’ – spokrewnione z awest. χara- ‘rana’, stniem.swëro ‘ból, rana’ (dziś niem. Schwär(e) ‘ropień, wrzód’) – pochodzi z pie.*suoro- / *suero-, co z kolei od pie. pierwiastka *suer- ‘rżnąć, kłuć, ropieć’;występujące w psłow. -ch- jest wtórne; pierwotnie ‘ropiejący, skaleczony,obolały (o części ciała)’ > wtórnie przeniesiony na osobę dotkniętą chorobą.
poleca
b/d
poleca
56%
9 głosów
choroba
1. ‘niedomaganie, niemoc, brak zdrowia’; 2. jako przekleństwo, wyzwisko;od XIV w.; płnsłow. (czes. choroba, ros. dialektalne i regionalne chvoróba) < psłow. dialektalne *chvoroba ‘niedomaganie, niemoc, choroba’
poleca
b/d
poleca
b/d
chorować
‘być chorym, cierpieć na jakąś chorobę’; od XIV w.; zachsłow. (czes. chorovati, słowac. dialektalne chorovat’)