1. ‘wielki płat tkaniny okrywającej coś’; także przenośnie, np. całun śniegu; 2. ‘rodzaj kapy do przykrycia łoża’; 3. ‘kir, tkanina do przykrywania zwłok, trumny, katafalku’; 4. dawniej również ‘gruba odzież mnisza, pustelnicza’; początkowo w dialekcie mazowieckim (XVI w.); od XVII-XVIII w. również w innych regionach; pochodzi od nazwy miejscowości Châlons sur Marne we Francji, gdzie początkowo wyrabiano taką tkaninę; do pol. dotarło za pośrednictwem niem. Schaluno i czes. čaloun; wcześniej w stpol. miał formę czałun (1437 r.), a także całon.
Materiał opracowany przez eksperta