- przy relacjonowaniu poleceń, nakazów czy instrukcji czasownikami relacjonującymi, które okażą się pomocne, są: order (rozkazać), tell somebody do sth, tell somebody not to do something:
- ‘Leave me alone’ he said to me. He ordered me to leave him alone.
- ‘Don’t forget about our meeting’ Mr. Jones said to Mr. Smith.Mr. Jones told Mr. Smith not to forget about their meeting.
Z pewnością zauważyłeś, że nie zastosowano tutaj wszystkich zasad, o których mówiliśmy wcześniej – nie przeszliśmy na czas przeszły w mowie zależnej. W tego typu zdaniach czasownik będzie występować w formie bezokolicznika z to. - podobnie rzecz się ma z prośbami – nie przechodzimy na czas przeszły, czasownik stawiamy w formie bezokolicznika z to, czasownikami relacjonującymi tym razem będą: ask (prosić), beg (błagać):
- ‘Give me a hand, please’ John said to his friend. John asked his friend to give him a hand.
- ‘Please, don’t leave me alone’ the child said to her mother. The child begged her mother not to leave her alone.
Zauważ, że relacjonując powyższe zdania, opuściliśmy w obydwu przypadkach słowo please. Podczas zamiany na mowę zależną nie zawsze będziemy przepisywać całe zdanie słowo w słowo. Przekonasz się o tym w następnym punkcie!
- sugestie i propozycje relacjonujemy w trochę inny sposób – czasownikiem relacjonującym będzie tutaj suggest, który wymaga innej konstrukcji niż te, o których do tej pory mówiliśmy:
suggest + forma gerundialna (-ing)
suggest + that + osoba + should + czasownik w bezokoliczniku bez to
- ‘Let’s play tennis’ he said.
He suggested playing tennis.
He suggested that we should play tennis. - ‘How about going to the cinema?’ he said to Amanda.
He suggested going to the cinema.
He suggested that they should go to the cinema.
- ‘Let’s play tennis’ he said.