Rośliny mają różne wymagania termiczne, co wynika z ich indywidualnych cech gatunkowych, a jest wyrazem przystosowania do warunków strefy klimatycznej, w której rosną. Zakwitają, gdy temperatura osiągnie optymalną dla nich wartość. Istnieją też rośliny, które do zakwitnięcia wymagają okresu niskich temperatur. Bodziec termiczny działa na ich stożki wzrostu. Należą do nich rośliny dwuletnie i zboża ozime. Indukcja kwitnienia wywołana działaniem niskich temperatur nosi nazwę wernalizacji (jarowizacji).
Ważnym czynnikiem pobudzającym do kwitnienia jest światło. Reakcja organizmów na względną długość kolejno zmieniających się okresów światła i ciemności nazywana jest fotoperiodyzmem. U roślin przejawia się ona zakwitaniem przy określonej długości dnia i nocy. Bodziec świetlny działa na młode liście, które zawierają niebieskozielony barwnik – fitochrom. Cząsteczka fitochromu składa się z części białkowej i barwnika (chromoforu) zbudowanego z 4 pierścieni pirolowych, połączonych szeregowo w łańcuch. Fitochrom występuje w dwóch odmianach – P660 i P730, różniących się właściwościami (co uwarunkowane jest różnymi maksimami absorpcji światła). P660 o maksimum absorpcji 660 nm w ciemności jest trwały, na świetle przechodzi w P730; jest nieaktywny fizjologicznie. P730 o maksimum absorpcji 730 nm na świetle jest nietrwały i ulega przekształceniu w P660, a w nocy powoli przekształca się w P730; jest aktywny fizjologicznie.
Ze względu na fotoperiodyczną reakcję roślin związaną z kwitnieniem wyróżnia się trzy grupy roślin.
Rośliny krótkiego dnia zakwitają wiosną lub jesienią, czyli wtedy, gdy okres naświetlania w ciągu doby jest krótszy od pewnej wartości krytycznej (zwykle poniżej 12 godzin), np.poisencja, złocień ogrodowy, tytoń, soja. U tych roślin fitochrom 730 hamuje syntezę regulatorów kwitnienia.
Rośliny długiego dnia kwitną latem, czyli wtedy, gdy okres naświetlania w ciągu doby jest dłuższy niż okres ciemności (dokładnie: dłuższy od pewnej wartości krytycznej), np. szpinak, sałata, owies. Fitochrom 730 stymuluje ich kwitnienie.
Rośliny neutralne zakwitają, gdy osiągną gotowość do kwitnienia, np. ogórek, bób, jare odmiany ryżu. Rośliny te nie są wrażliwe na działanie fitochromu. Najistotniejsza różnica między roślinami krótkiego dnia a roślinami długiego dnia polega na ich różnej wrażliwości na długość okresu ciemności. Rośliny krótkiego dnia wymagają odpowiednio długiego okresu ciemności, gdyż tylko wtedy zachodzą procesy warunkujące kwitnienie. U roślin długiego dnia zbyt długi okres ciemności hamuje kwitnienie.
Po zapyleniu kwiatów i zapłodnieniu powstają nasiona i tworzy się owoc. Zarówno nasiona, jak i owoc stopniowo dojrzewają. Nasiona, po odwodnieniu, przechodzą w stan spoczynku. Natomiast w owocach hydroliza substancji pektynowych sprawia, iż stają się miękkie, natomiast hydroliza skrobi nadaje im słodki smak. Procesy te regulowane są przez fitohormony.