Ślimaki charakteryzują się wtórną asymetrią budowy. Większość posiada spiralnie skręconą muszlę.
Na dobrze wyodrębnionej głowie znajdują się czułki i oczy. Silnie rozwinięte mięśnie nogi oraz pokrywający ją śluz umożliwiają pełzanie ślimakom lądowym, a niekiedy pływanie u morskich. Morskie ślimaki są przeważnie drapieżnikami i padlinożercami, lądowe na ogół są roślinożerne. Wyróżnia się ślimaki przodoskrzelne, tyłoskrzelne i płucodyszne. Ciało ich jest nagie lub okryte cienką muszlą o niewielu skrętach.
Przodoskrzelne mają jamę płaszczową i jedno lub dwa skrzela (jeśli występują) skierowane ku przodowi ciała. Żyją głównie w morzu, czasem są słodkowodne lub lądowe, np. żyworódki, zagrzebki, porcelanki, rozkolce, stożki.
Tyłoskrzelne mają pojedyncze skrzela skierowane ku tyłowi ciała. Żyją na lądzie lub w wodach, głównie morskich. Oddychają poprzez ścianę jamy płaszczowej. W Bałtyku występuje alderia.
Płucodysznymi ślimakami lądowymi są m.in. winniczki, pomrów wielki, a słodkowodnymi błotniarki i zatoczki.