‘droga łącząca ziemię i niebo’; wyr. rzecz., bibl. Drabina, która przyśniła się patriarsze Jakubowi. (Rdz 28, 12: „We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół.”); (...) [człowiek] jakimś nadludzkim/wysiłkiem/dźwignął sam siebie/i przez życie po szczeblach/drabiny Jakubowej/niesie/ku gwiazdom. – J. Baran.
