rzecz. m (odm. jak ż)
- obiekt kosmiczny (naturalny lub sztuczny) poprzez przyciąganie związany z innym obiektem i poruszający się po jego orbicie (np. Księżyc jest satelitą Ziemi).
- państwo zależne od innego.
(w zn. 1.) Jola interesuje się astronomią. Właśnie czyta interesujący artykuł na temat Jowisza i jego satelitów (D. lm). Satelity (M. lm, ident. w B. lp) te ciągle nie są dokładnie zbadane i kryją w sobie wiele tajemnic. Dzięki umieszczeniu na orbicie nowego satelity (D. lp) telekomunikacyjnego, odbiorcy w całym kraju zyskają łatwiejszy i tańszy dostęp do telewizji satelitarnej.
(w zn. 2.) Zazwyczaj na arenie międzynarodowej zyskuje państwo, które może zgromadzić wokół siebie wiele satelitów (D. lm) i zyskać szerokie poparcie dla własnej polityki. Państwa satelickie też są zainteresowane funkcjonowaniem w światowej polityce u boku silniejszego sprzymierzeńca.
KOMENTARZ
Pierwszy sztuczny satelita Ziemi, Sputnik 1, został wystrzelony w 1957 roku przez Związek Radziecki. Z czasem satelity przestały pełnić funkcje wyłącznie badawcze czy szpiegowskie, zaczęto wykorzystywać je do prac pokojowych, takich jak obserwacja zmian pogody (satelity meteorologiczne) czy przekazywanie sygnału telefonicznego albo telewizyjnego na duże odległości (satelity telekomunikacyjne).