Baza wiedzy / Opracowania / Słownik etymologiczny języka polskiego

Szczepić

poleca b/d

1. ‘uszlachetnić drzewa i krzewy przez połączenie pędu lub oczka odmiany szlachetnej z podkładką’; 2. ‘wprowadzać do organizmu szczepionkę w celu sztucznego uodpornienia go na chorobę zakaźną’; 3. szczepić się ‘poddawać się szczepieniu’.

Pochodzenie:

Od XIV w.; pochodzi od psłow. *ščepiti / *ščepati ‘łupać, rozszczepiać’ > ‘rozszczepiać drzewko, by włożyć zaszczepkę’.

Pierwotna postać

Dawniej występowała forma szczepać ‘łupać na szczapy, rozłupywać’.

poleca b/d