1. ‘być pogrążonym we śnie’; 2. ‘pozostawać w zastoju, w ciszy’; 3. ‘istnieć w kimś potencjalnie’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. np. czes. spát, ros. spať) < psłow. *sъpati ‘spać’ – pokrewne m.in. ze stang. swefan ‘spać’ i łac. sōpiō, sōpire ‘uśpić’ – podstawą dla nich jest pie. *suep- / *sup- ‘spać’.
Źródło
Gdy da miłym swoim spanie (...).
Psałterz puławski, koniec XV w. lub początek XVI w.
poleca
b/d
ospały
1. ‘skłonny do zbyt długiego spania, leniwy, opieszały’; 2. dawniej ospać ‘wyspać się dobrze’; od XVI w.
poleca
b/d
sen
‘spanie, marzenie senne’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *sъnъ (< *sъpnъ) ‘spanie, sen’
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
odespać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przespać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wyspać się
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zaspać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
sypiać
forma wielokrotna sypiać --> usypiać, wysypiać się, zasypiać.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta