1. ‘rozkładać pościel, robić posłanie’; 2. stpol. (XV w.) słać / stłać ‘rozpościerać, płasko rozkładać’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. stłat, stelu, ros. stłať, stelju, słoweń. stłáti, stéljem) < psłow. *stъlati ‘kłaść, nakładać warstwę czegoś, pokrywając jakąś powierzchnię rozpościerać coś, rozkładać’ opartego na pie. *(s)tel(ә)- ‘rozpostrzeć, wyrównać’.
poleca
b/d
poleca
b/d
stół
1. ‘mebel do spożywania przy nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów’; stpol. też: 2. ‘tron królewski’, 3. ‘skarb książęcy lub biskupi’ oraz 4. ‘trybunał sądowy, instancja sądowa’; 5. dawniej ‘posiłek’; od XIV w.; ogsłow.< psłow. *stolъ ‘stół; urządzenie do siedzenia’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *stъlati z wymianą samogłoski e > o; pierwotnie oznaczało ‘coś usłanego (na ziemi), posłanie służące do jedzenia i siedzenia na nim’, skąd nazwa ta została przeniesiona...
poleca
b/d
ścielić
wtórna postać utworzono na od tematu czasu teraźniejszego ściel-
poleca
b/d
poleca
b/d
posłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
usłać
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zasłać
czasownik przedrostkowy
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta