Co uczynił Bolesław Krzywousty swojemu bratu Zbigniewowi? Dlaczego to zrobił?

Zbigniew był uznawany za pochodzącego z nieprawego łoża potomka Hermana, dlatego po przyjściu na świat jego przyrodniego brata Bolesława zwanego później Krzywoustym został prawdopodobnie przeznaczony do stanu duchownego. Pod koniec XI w., gdy faktyczną władzę w kraju sprawował palatyn Władysława, Sieciech, opozycja śląskich możnowładców porwała i sprowadziła Zbigniewa do Księstwa Polskiego[4] i wymogła na Hermanie uznanie syna za swojego następcę. W obliczu intryg Sieciecha i żony Władysława Judyty Marii Zbigniew porozumiał się z młodszym bratem, wraz z którym wymógł na ojcu podział państwa na dzielnice oraz wygnanie palatyna z kraju.
Po śmierci ojca Zbigniew współrządził północną częścią Księstwa na równych prawach z młodszym Bolesławem. Nie pogodził się jednak z utratą władzy zwierzchniej, gdyż nadal uważał się za prawowitego spadkobiercę ojcowizny. Szukał sojuszników przeciwko Bolesławowi. W latach 1102–1106 trwała bratobójcza wojna o dominium, w której Zbigniew poniósł porażkę i był zmuszony udać się na wygnanie do Niemiec. Pod pretekstem przywracania władzy seniorowi w 1109 roku król niemiecki Henryk V najechał Księstwo Polskie, gdzie poniósł klęskę pod Głogowem.
W następnych latach Bolesławowi nie udało się obsadzić w sąsiednich Czechach swojego pretendenta, dlatego musiał w 1111 zawrzeć pokój z południowym sąsiadem i jego zwierzchnikiem – władcą Niemiec. Warunkiem cesarza było zezwolenie na powrót Zbigniewa do księstwa, gdzie miał otrzymać od juniora uposażenie. Z nieznanych powodów, krótko po powrocie, Zbigniew został oślepiony, po czym zmarł.