1. Motyw szczęścia w ujęciu literackim. Wyjaśnij problem, odwołując się do literatury i własnych

Wizja świata i człowieka zmieniała się na przestrzeni dziejów i można nawet stwierdzić, że często to właśnie ona stanowiła główny wyznacznik epoki. W różnych czasach ludzie cenili i podziwiali odmienne wartości, kierowali się w życiu innymi filozofiami, czego przyczyną jest niezaspokojona potrzeba każdego człowieka do poznania reguł kierujących życiem i sposobów, które pozwolą uczynić je godnym i szczęśliwym. Można się o tym przekonać, dokonując zestawienia poglądów reprezentowanych w literaturze w trzech kolejnych epokach - średniowieczu, renesansie i baroku. Średniowiecze rozkwitło w Europie po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Sposób patrzenia na świat charakterystyczny dla człowieka tej epoki wyznaczany był głównie przez dwie ideologie - teocentryzm oraz feudalizm. Pierwsza z nich wiązała się nierozerwalnie z dogmatami Kościoła katolickiego, podkreślając wielką rolę Boga w świecie, a w związku z tym także kultu religijnego. Feudalizm stanowił natomiast naturalne rozszerzenie nauk Kościoła, ponieważ ustanawiał hierarchię na ziemi na wzór opisanej w Biblii hierarchii niebieskiej.