Najwazniejsze bitwy polskiego zolnierza w 2 wojnie swiatowej

Najważniejsze bitwy:
Powstanie Warszawskie: 1944

Polski wkład w II wojnę światową – całość działań militarnych polskiego wojska oraz wywiadu podczas II wojny światowej, a także działania mające na celu wsparcie tego wysiłku.
II wojna światowa rozpoczęła się 1 września 1939 po ataku na Polskę dwóch państw – III Rzeszy Niemieckiej oraz Pierwszej Republiki Słowackiej w porozumieniu z ZSRR, które podjął atak 17 września. Wobec przeważających sił przeciwników oraz bezczynności sojuszników, Wojsko Polskie zostało pokonane po ponad miesiącu walk. Polska nigdy oficjalnie nie skapitulowała. Po kampanii wrześniowej Polacy w kraju utworzyli szereg organizacji niepodległościowych, z których najbardziej znana była Armia Krajowa. Po klęsce wielu polskich przywódców, dowódców oraz żołnierzy udało się na emigrację, gdzie utworzyli polski rząd (z siedzibą w Londynie), Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie oraz służby wywiadowcze, które wsparły wysiłek aliantów w pokonaniu III Rzeszy. Po ataku Hitlera na ZSRR w 1941 roku i zawarciu układu Sikorski-Majski powstały również Polskie Siły Zbrojne w ZSRR zwane Armią Andersa, a w 1943 roku Polskie Siły Zbrojne w ZSRR zwane Armią Berlinga.
Polacy wnieśli istotny wkład w czasie II wojny światowej w walce przeciw nazistowskiej Rzeszy walcząc na lądzie, morzu i w powietrzu. Brali udział w wielu ważnych kampaniach na europejskim teatrze działań wojennych jak kampania wrześniowa, bitwa o Francję, kampania norweska, bitwa o Anglię, lądowanie w Normandii, operacja Overlord, operacja wiślańsko-odrzańska, bitwa o Berlin i wielu innych. Zdaniem niektórych autorów (pomijających jednak armię Francji i pozaeuropejskie teatry działań), polskie siły zbrojne zaangażowane w II wojnie światowej w walkę przeciw nazistom stanowiły czwartą co do wielkości armię aliancką w Europie


Wkład polskiego wywiadu[edytuj]
Ekspozycja „płacht Zygalskiego” w brytyjskim muzeum w Bletchley Park
Szczątki V2 wyłowione przez AK z Bugu
Osobne artykuły: Biuro Szyfrów, Łamanie szyfru Enigmy, Most III, Agencja Afryka i Oddział II Informacyjno-Wywiadowczy.
Polski wywiad przeprowadził w czasie wojny szereg akcji i operacji wywiadowczych mających kluczowe znaczenie w przebiegu II wojny światowej. W 2005 roku polsko-brytyjska komisja historyczna znalazła w archiwach brytyjskich notatkę, z której wynika, że 45 proc. ogółu brytyjskich doniesień wywiadowczych okresu II wojny światowej pochodziło z polskich źródeł, z czego 85 proc. określono jako „wysokiej lub bardzo wysokiej jakości”[4].
Jedną z kluczowych operacji polskiego wywiadu był dekryptaż szyfrów niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma dokonanej po raz pierwszy w 1932 roku przez Biuro Szyfrów. Szczególne zasługi na tym polu wniósł Marian Rejewski, któremu udało się zrekonstruować wojskową Enigmę, dzięki czemu Polskie Biuro Szyfrów mogło zlecić firmie AVA Radio zbudowanie maszyn identycznych z Enigmą stosownie do wytycznych Rejewskiego[5]. AVA zbudowała także urządzenie kryptograficzne takie jak cyklometr i bombę kryptologiczną[6]. Polską innowacją na polu dekryptażu były również perforowane arkusze Zygalskiego wyprodukowane w latach 30. w Biurze Szyfrów według pomysłu Henryka Zygalskiego. Dnia 25 lipca 1939 w Pyrach, na pięć tygodni przed wybuchem II wojny światowej, szefowie Biura Szyfrów: ppłk Gwido Langer i mjr Maksymilian Ciężki, wraz z trzema matematykami-kryptologami ujawnili wywiadowi francuskiemu i brytyjskiemu osiągnięcia Polski w deskrypcji Enigmy[7], w wyniku czego umożliwili aliantom wykorzystanie polskich technik dekryptażu w czasie II wojny światowej.
Polski wywiad miał swój udział w rozpracowaniu tajnego projektu III Rzeszy broni rakietowej V1 i V2. W operacji Most III przeprowadzonej na przełomie 25/26 lipca 1944 polski ruch oporu dostarczył aliantom elementy zdobytego nad Bugiem pocisku V-2[8]. Części te wraz z planami konstrukcji zostały przetransportowane samolotem Dakota do Londynu[9]. Dzięki informacjom zbieranym przez wywiad Armii Krajowej wśród Polaków, pracowników przymusowych zatrudnionych w zakładach w Peenemünde, lotnictwo alianckie dokonało nalotów niszcząc linie produkcyjne rakiet V1/V2[10]. Dzięki kolejnej operacji wywiadu Armii Krajowej pod kryptonimem „Synteza” rozpracowano fabrykę benzyny w Policach (niem. Hydrierwerke Pölitz) produkującą benzynę syntetyczną m.in. do rakiet V1/V2, a także magazyny, gdzie ją przechowywano. Zostały one zbombardowane później przez alianckie bombowce[11].
Agent polskiego wywiadu Mieczysław Słowikowski „Rygor” otrzymał polecenie udania się do Algierii, będącej kolonią Francji Vichy, w celu zorganizowania siatki wywiadowczej. Między majem 1941, a wrześniem 1944 był szefem Ekspozytury Oddziału II w Afryce Północnej, z siedzibą w Algierze[12]. W celu organizacji działalności agenturalnej założył fabrykę produkującą płatki owsiane, która okazała się dużym sukcesem komercyjnym i objęła zasięgiem działania całą północną Afrykę, a środki pozyskane z przedsięwzięcia pozwoliły finansować działalność wywiadowczą. Do siatki Słowikowskiego o nazwie „Agencja Afryka”[13] zwerbowanych zostało kilka tysięcy ludzi, których informacje pozwoliły na kontrolę większości dziedzin życia kolonii. Ważną rolę w działalności generała odgrywała także jego żona Maria, która m.in. odbierała meldunki ze skrzynek kontaktowych, ukrywała kompromitujące materiały w wypadku kontroli i przekupywała urzędników. Informacje wywiadowcze pozyskane przez siatkę Słowikowskiego posłużyły w 1942 roku do zaplanowania zakończonej sukcesem amerykańsko-brytyjskiej operacji desantowej pod kryptonimem "Torch" we francuskiej części Afryki Północnej i przejęcia kontroli nad tym rejonem.
Wkład w technologię i rozwój broni[edytuj]
7TP na manewrach
Mine detector (Polish) Mark I konstrukcji Józefa Kosackiego we Francji w 1944 roku.
Czołg 7TP – polska konstrukcja z 1935 roku oparta na czołgu brytyjskim Vickers E, produkowanym w Polsce na licencji. Wprowadzono w nim kilka prekursorskich innowacji jak mocniejszy silnik wysokoprężny. 7TP był jednym z pierwszych na świecie czołgów wyposażonych w tego rodzaju silnik[14] (obok czołgów japońskich tego okresu)[15]. Takie rozwiązanie było znacznie bezpieczniejsze niż stosowane powszechnie w tamtym okresie silniki benzynowe, ze względu na mniejszą łatwopalność oleju napędowego. Kolejną innowacją było zastosowanie peryskopu odwracalnego konstrukcji Rudolfa Gundlacha, umożliwiającego załodze obserwację pola bitwy w zakresie 360 stopni[16]. Rozwiązania te zostały później skopiowane w innych czołgach II wojny światowej.
Pierwszy ręczny wykrywacz min (ang. Mine detector (Polish) Mark I)[17] opracowany podczas II wojny światowej, zimą 1941/42 przez dwóch poruczników Józefa Kosackiego oraz Andrzeja Garbosia, służących w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie z Centrum Wyszkolenia Łączności[18]. Dzięki 500 sztukom polskiego wykrywacza min udało się Brytyjczykom przejść przez pola minowe pod El Alamein, co walnie przyczyniło się do zwycięstwa 8 Armii. Wykrywacz, nieodpłatnie przekazany Brytyjczykom, wykorzystywany był przez całą II wojnę światową oraz długo po niej.
Pistolet Vis wz. 35, kalibru 9 mm, od 1935 roku był standardowym pistoletem w wojsku polskim. Wzór zaadaptowany i stosowany w niemieckiej armii w latach 1939–1945. Niemcy wyprodukowali go w liczbie 312-380 tys. sztuk. Używali go niemieccy spadochroniarze oraz policja jako 9 mm Pistole 35(p)[19].
PZL.37 Łoś – polski nowoczesny bombowiec zaprojektowany w latach 30. w fabryce PZL w Warszawie przez Jerzego Dąbrowskiego używany podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku. Dzięki zastosowaniu przeszklonej kabiny oraz profilu płata IAW-743, stanowił jedną z najnowocześniejszych konstrukcji bombowych w czasie wybuchu II wojny światowej. Konstrukcja wykazywała małe opory aerodynamiczne, stając się pierwszą w Polsce oraz na świecie z profilem laminarnym[20].
Wyrzutnik bomb Świąteckiego – wyrzutnik bomb wynaleziony w 1925 roku przez polskiego wynalazcę Władysława Świąteckiego, masowo stosowany podczas II wojny światowej w bombowcach polskich i alianckich. Pierwsze zastosowanie konstrukcji miało miejsce w przedwojennej Polsce. W czasie wojny w Wielkiej Brytanii wyprodukowano ponad 165 tys. takich wyrzutników instalowanych w bombowcach brytyjskich, w tym również w ciężkim bombowcu Avro Lancaster. Wyrzutniki Świąteckiego po przeróbkach umożliwiały wyrzucanie najcięższych ówcześnie bomb Grand Slam[21][22]. W 1943 r. inny wynalazca polski, Jerzy Rudlicki, rozwinął koncepcję Świąteckiego, opracowując specjalny wyrzutnik do bombardowań powierzchniowych z dużej wysokości, który stosowany był w bombowcach amerykańskich B-17 Flying Fortress[23].
Karabin przeciwpancerny wz. 35 – tajny projekt 7,92 mm karabinu przeciwpancernego używanego przez polską armię podczas kampanii wrześniowej skonstruowany przez Józefa Maroszka. Karabin był rozwinięciem niemieckiego karabinu Mauser ze specjalnie opracowaną amunicją kalibru 7,92 x 57 mm Mauser osiągającą prędkością wylotową pocisku ponad 1 000 metrów na sekundę. Karabin stał się bardzo skuteczną bronią przeciw niemieckim czołgom PzKpfw I, II i III, a także czeskich czołgów będących na niemieckim wyposażeniu takich jak LT-35 i LT-38)[24]. Z odległości 300 metrów amunicja ta była w stanie przebić pancerze wszystkich pojazdów o grubości 15 mm. Natomiast z odległości 100 m przebijała pancerz grubości 37 mm[25].
Polsten – działko przeciwlotnicze produkcji brytyjskiej, zaprojektowane przez zespół polskich, czeskich oraz brytyjskich inżynierów na podstawie szwajcarskiego działka Oerlikon 20 mm. Dzięki modyfikacjom udało się zmniejszyć liczbę części w konstrukcji, z pierwotnych 250 do zaledwie 119, co jednocześnie nie miało żadnego negatywnego wpływu na skuteczność czy niezawodność tej broni. Wpłynęło to natomiast na znaczne obniżenie jego kosztów produkcji z 350 £ do 60 - 70 £ za sztukę[26].
Henryk Magnuski – polski inżynier pracujący dla Motoroli, w 1940 roku wynalazł SCR-300 – pierwszy odbiornik i nadajnik z manualnie ustawianą częstotliwością, używany przez armię amerykańską pod nazwą walkie-talkie[27].