Napisz wypracowanie o Canaletto

Bernardo Bellotto, znany również jako Canaletto, urodził się w Wenecji w 1721 roku. Przyszedł na świat w rodzinie o bogatych tradycjach malarskich. Bellotto był siostrzeńcem weneckiego wedutysty Antonia Canale, który był znanym i cenionym artystą. Jako uczeń Canala przejął jego zainteresowanie malarstwem redutowym, które znacząco wzbogacił i rozwinął.Wedutą nazywa się niewielki pejzaż przedstawiający na ogół widok miasta.
Malarz szybko zdobył uznanie – pracował w Dreźnie, Monachium, Pirmie i Wiedniu. Dostał również propozycję pracy na dworze rosyjskiej carycy Katarzyny II. W drodze do Rosji Canaletto wraz ze swym synem zatrzymał się w Warszawie. Jego sława jako znamienitego artysty dotarła już do Polski, dlatego Stanisław August Poniatowski zaoferował malarzowi doskonałe warunki pracy. Od 1768 roku Bellotto zostaje nadwornym malarzem polskiego króla. Początkowo Canaletto zajmował się dekoracją malarską Zamku Ujazdowskiego. Wykonał również, we współpracy z synem, czternaście widoków Rzymu na specjalne zlecenie władcy. Bellotto usiłował odtworzyć w swych pracach Rzym antyczny i papieski, pomagały mu w tym akwafory Piranesiego zatytułowane „Vedute di Roma”. W pracy artysta posługiwał się popularną wówczas camerą obscurą, która pozwalała na wierne odtworzenie proporcji poszczególnych budynków.
Artysta uwiecznił również ważne wydarzenia polskiej historii. W 1776 roku, na zlecenie Stanisława Augusta Poniatowskiego, stworzył ogromnych rozmiarów dzieło zatytułowane „Elekcja Stanisława Augusta”. Z kolei Józef Ossoliński polecił mu upamiętnić postać Jerzego Ossolińskiego wjeżdżającego do Rzymu (obraz „Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu w roku 1633”, 1779 rok). Obu dzieł nie należy zaliczać do malarstwa wedutowego. Centralną częścią obrazów są ich bohaterowie, sportretowani z ogromną dokładnością. Architektura miast pozostaje w tle.
Malarstwo Bellotta zapoczątkowało bardzo istotny w polskiej sztuce nurt malarstwa historycznego. Za jego główne dzieło uważa się jednak namalowanie trzydziestu wedut Warszawy oraz pałacu w Wilanowie. Wymienione obrazy zostały umieszczone w Sali Prospektowej Zamku Królewskiego, która nazywana jest również salą Canaletta. Do czasów współczesnych zachowały się dwadzieścia cztery weduty. Bernardo Bellotto zmarł w Warszawie w 1780 roku. Został pochowany w kościele Kapucynów, ale jego nagrobek nie przetrwał do czasów współczesnych.
Szczególną uwagę w obrazach Canaletta zwraca niezwykła dbałość o szczegóły i wierność formie. To właśnie te cechy pozwoliły na wykorzystanie między innymi dzieł artysty do rekonstrukcji planów Warszawy po II wojnie światowej. Do najbardziej znanych wedut Bellotta należą: „Krakowskie przedmieście od strony Bramy Krakowskiej” (1767), „Kolumna Zygmunta III od strony zejścia do Wisły (1767) oraz „Widok Warszawy z Pałacem Ordynackim” (1772).
Mam nadzieje że pomogłam :)