Bolesław II Śmiały

Przejął władzę w 1058 po śmierci ojca, Kazimierza I Odnowiciela. W 1060 utracił zwierzchność nad Pomorzem Gdańskim i poniósł klęskę w walce z Czechami.Prowadził aktywną politykę zagraniczną, w latach 1060, 1074, 1077interweniował na rzecz popieranych przez siebie kandydatów do tronu na Węgrzech. Dwa razy pomógł odzyskać władzę na Rusi Izjasławowi– wyprawy w latach 1069 i 1077, odzyskał w ich trakcie Grody Czerwieńskie. Aktywny uczestnik obozu papieskiego w konflikcie o inwestyturę papieża Grzegorza VII i Henryka IV. Szczodry fundator Kościoła, odbudował arcybiskupstwo gnieźnieńskie, założył nowe biskupstwo w Płocku, ufundował katedrę w Gnieźnie, klasztory benedyktyńskie w Mogilnie, Lubiniu, Wrocławiu. W 1076koronował się na króla Polski. Prowadzone przez niego nieustanne wojny spowodowały niezadowolenie poddanych i zawiązanie się spisku możnowładców. W 1079 popadł w konflikt z biskupem krakowskim Stanisławem ze Szczepanowa (być może przywódcą opozycji). Po gwałtownej śmierci biskupa (prawdopodobnie zabitego na jego rozkaz) został wygnany z kraju. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach na Węgrzech.

Sądził on, że bez szczodrobliwości nie ma wolności człowieka.
Wincenty Kadłubek