rzecz. m
obóz pracy; miejsce odosobnienia dla więźniów (zazwyczaj w najodleglejszych zakątkach dawnego ZSRR); charakterystyczna dla łagrów była mordercza wyniszczająca organizm praca i zaostrzony rygor; w łagrach zamykano ludzi z błahych przyczyn, a także na podstawie sfabrykowanych dowodów; często trafiali tam naukowcy i intelektualiści.
Kamila czytała wczoraj książkę będącą zapisem wspomnień osób, którym udało się wrócić z łagru (D. lp). O łagrze (M. lp), w którym przebywał autor książki, mówiło się, że wyjątkowo trudno było przeżyć w nim nawet jeden rok. Łagry (M. lm) zazwyczaj pełne były ofiar stalinowskich represji.
KOMENTARZ
Szerzej i oficjalnie o łagrach, w których zginęło wiele milionów ludzi, można było mówić dopiero po zniesieniu cenzury w Polsce, czyli po 1989 roku. Znane książki, w których więźniowie łagrów opisywali swoje przeżycia, ukazywały się najpierw w tzw. drugim obiegu (wydawnictwa, które nie były cenzurowane przez władze). Najbardziej znane pozycje to: Archipelag Gułag A. Sołżenicyna oraz Inny Świat G. Herlinga-Grudzińskiego.