rzecz. m, b. lm
dodatkowa korzyść, wynikająca z zakupienia czegoś lub zamówienia jakiejś usługi; często jest to dodanie np. niestandardowego wyposażenia albo prezentu, co ma podnieść atrakcyjność towaru lub usługi; bonus może być też rozumiany jako obniżka ceny podstawowej.
Z zakupem specjalnej patelni oferowanej w supermarkecie wiązał się bonus (M. lp) w postaci książki z przepisami „101 potraw smażonych”. – Nie potrzebuję takiego bonusu (a. bonusa) (D. lp) zdenerwowała się pani Łucja. – Wolałabym, żeby tapatelnia była po prostu o połowę tańsza! – dodała.
Pierwotna postać
Karta premiowa Bonus+ to nowoczesny elektroniczny odpowiednik tradycyjnego bonu premiowego. (...)
Karta Bonus+ łączy w sobie wszystkie zalety elektronicznej karty płatniczej oraz bonu towarowego (...)
Karta Bonus+ to idealne narzędzie wspierające sprzedaż i dystrybucję (...)
(www.bonussystems.pl)
Źródło
Polszczyzna mogłaby się obejść bez słowa bonus [ang., wym. bonas], zaczerpniętego z języka angielskiego, w którym ma szersze znaczenie: premia, dodatek, gratyfikacja. Wyraz pojawił się w języku, głównie za sprawą pracowników reklamy i marketingu, kiedy na skutek sprywatyzowania handlu po roku 1989 nastał czas bonusów nęcących klientów. W tej chwili słowo bonus należy najczęściej rozumieć jako po prostu prezent, wręczany przez firmę klientom lub dystrybutorom towarów, mający zachęcić do dalszego z nią kontaktu. Powstał również przym. bonusowy, np. bonusowa sprzedaż samochodów, co w tym wypadku należy rozumieć jako wyjątkowo korzystna sprzedaż albo sprzedażna specjalnych warunkach. Ponieważ słowo to nie brzmi w polszczyźnie najlepiej, powinno się używać go w wąskim zakresie, w odniesieniu do zagadnień z zakresu marketingu i unikać zabawnych sformułowań typu: Dzisiaj kupiłem kilogram marchewki i trafił mi się bonus – darmowy koperek! Lepiej powiedzieć: Dodatkowo dostałem koperek.
