Podstawowe informacje o bohaterze
Tadeusz Zakrzewski (ukrywający się pod fałszywymi nazwiskami m.in. Pilecki i Skarbek) jest jednym z głównych bohaterów powieści politycznej Józefa Mackiewicza Droga donikąd. Jego imieniem nazwana jest druga część utworu, choć po raz pierwszy pojawia się on w pierwszej („Karol”). Tadeusz ma układy z różnymi osobami w mieście, m.in. dlatego, że zajmuje się przemytem różnych produktów (sacharozy, pastylek na ból głowy itd.). Ojciec Tadeusza nie żyje. Był on oficerem w dawniej armii rosyjskiej. Po rewolucji bolszewickiej rodzina Zakrzewskich przeniosła się z Kijowa do Moskwy, a następnie do Rostowa.
Charakterystyka zewnętrzna
Narrator trzecioosobowy nie opisuje szczegółowo wyglądu Tadeusza, być może dlatego, że postać ta jest zmienna i przyjmuje różne tożsamości. Paweł, widząc go po raz pierwszy, zauważa, że Zakrzewski pali fajkę, a jego ruchy są sztuczne i pretensjonalne. Tadeusz siedzi wówczas zgarbiony, jednak w innych sytuacjach potrafi przemawiać z pewnością siebie, stając lub chodząc po pokoju. Zakrzewski ubrany jest często w kożuch i burkę, ponieważ podróżuje pomiędzy wsiami, gdy na dworze jest mróz.
Charakterystyka wewnętrzna
Tadeusz jest inteligentny i odważny. Wielokrotnie rozmawia z Pawłem o polityce i chce obalić komunizm poprzez zbrojny bunt (mówi o strzelaniu do bolszewików i atakowaniu ich). W pewnym momencie planuje zamach na Karola, dawnego przyjaciela Pawła, który stał się propagatorem nowego systemu. Tadeusz jest krasomówcą, a niekiedy nawet zaczyna filozofować na tematy polityczne, choć nie tylko, m.in. gdy mówi, że w naturze ludzkiej jest kłamstwo i bolszewicy wykorzystali tę własność jednostki. Tadeusz cechuje się również pewnością siebie, przez którą zostaje ostatecznie zatrzymany i ciężko pobity we wsi, w której mieli wykopać z Pawłem skrzynię z kosztownością dla Boguskiego – właściciela majątku ziemskiego odebranego po wkroczeniu Armii Czerwonej. Zakrzewski stwierdza, że jego „ludzie nie gryzą”, jednak okazuje się, że bohater przecenia swoje możliwości. Tadeusz ma liczne kontakty i spotyka się z załatwiającymi z nim interesy (np. Leonem czy Wulfką) na tyłach pralni. Postać ta charakteryzuje się ostrożnością, sprytem i skrytością. W momencie niebezpieczeństwa niepodziewanie mówi do Pawła, żeby oddał jego pieniądze dziewczynie z pralni – Hali. Zakrzewski nie wdaje się w romanse i nie mówi wiele o uczuciach. Koncentruje się on na polityce i jest po tym względem idealistą.
Ocena bohatera
Tadeusz to pozytywny bohater, który pomaga innym i chce walczyć z komunizmem. Jest to najbardziej jednoznaczna, jeśli chodzi o zalety moralne, postać w powieści Mackiewicza.
