Czy każdy błąd da się poprawić?
Otóż uważam, że tak, tylko trzeba tego chcieć i należy przede wszystkim

żałować tego co się zrobiło źle.
Pierwszym przykładem jest główna postać w “Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza, jakim był Jacek Soplica. Jako młodzieniec był bardzo zwinny i przystojny, nosił długi wąs, przez co nazywano go Wąsalem. Miał powodzenie u płci przeciwnej, jednak jego serce należało do córki szlachcica, Ewy Horeszko. Jednak jego duma nie pozwalała mu na to, by poprosił Horeszkę o rękę córki, twierdząc, że to on powinien mu zaproponować małżeństwo z nią. Uważał się za kogoś ważnego, wykorzystywał fakt, że był bardzo lubianym szlachcicem i że szlachta zaściankowa czuła przed nim respekt. Popełniał błędy bezmyślnie, na przykład poślubiając wieśniaczkę, którą wcale nie kochał. Szybko zrozumiał, że to był zły wybór, ponieważ nadal kochał Ewę. Stał się zgorzkniały, opryskliwy i prawie szalony, myślał tylko o chęci zemsty na Stolniku. Skutkiem słabej woli popadł w pijaństwo. Stał się pośmiewiskiem wśród ludzi, śmiali się z niego nawet dzieci. Krążąc wokół zamku Horeszki, szukał sposobu, by wyrównać rachunki za poniżenie. Pewnego dnia strzelił do Horeszki z ukrycia, czym zhańbił swoje nazwisko. Przyjął także zamek po człowieku, którego zabił. Dopiero później próbował naprawić swoje błędy. Brał udział w wielu bitwach, potem wstąpił do zakonu, przybierając nazwisko Robak. Stał się człowiekiem pokornym, cichym, małomównym. Zaczyna prowadzić emisariuszowską działalność, ucząc szlachtę patriotyzmu i oddania się ojczyźnie. Postanawił zorganizować powstanie wierząc, że Napoleon połączy Polskę z jego ojczyznę. Jako ksiądz nie może walczyć, pokazuje szlachcie, że życie jakie teraz prowadzi, bardzo go zmieniło i ratując od śmierci Klucznika i Hrabiego, czyli ostatnich z Horeszków pokazuje, że nie żywi już urazy do Solnika. Swoją odwagę pokazuje również gdy ze skruchą spowiada się publicznie, prosząc o wybaczenie .
Kolejną, dość ciekawą i barwną postacią jest Ebenezer Scrooge w “Opowiści wigilijnej” Karola Dickens’a. Scrooge był człowiekiem bardzo niesymptycznym , jego sercem i rozumem kierowała chęć posiadania wszystkich pieniędzy. Chciał zarabiać na wszystkim i na wszystkich, przez co był bardzo samotny i zgorzkniały. Wszyscy się go bali. Dopiero odwiedziny trzech duchów Świąt Bożego Narodzenia, sprawiły, że Scrooge poczuł się znów szczęśliwy, pomocny i bardzo sympatyczny. Umiał się cieszyć życiem, nie tak jak przed ich odwiedzinami.
Uważam, że najbardziej trafnym powiedzeniem będzie tu myśl Konfuncjusza “ "Kto wie, że popełnia błędy i nie próbuje ich naprawić, popełnia drugi błąd.”