Epidemie i choroby
Afryka jest obszarem o najwyższym na świeci poziomie umieralności. Jednym z powodów tego są liczne choroby. Najczęstsze choroby tropikalne to: malaria, filarioza, bilharcjoza i śpiączka. Ponad 250 milionów mieszkańców Afryki narażonych jest na tego typu choroby, w czym ponad jeden milionów noworodków i niemowląt.
Od początku lat 80 notuje się w Afryce rosnącą zachorowalność na AIDS – na tę śmiertelną chorobę umierają nie tylko dorośli ale i sporo dzieci. Tempo wzrostu zachorowalności jest dramatycznie wysokie. Potwierdzają to szacunki WHO, wg których liczba chorych na AIDS w Afryce wzrosła w okresie 1985-1995 z 774 do 985 230 osób, czyli ponad 1300%. Do dać tu należy, że ponad 11 milionów Afrykanów jest nosicielami wirusa HIV, co stanowi aż 60,3% ogólnej liczby zarażonych tym wirusem na świecie.
Jedną z głównych przyczyn wysokiego poziomu umieralności jest niedostateczna opieka zdrowotna . Pomimo ogromnego postępu w tym zakresie na 1 lekarza przypada tu przeciętnie aż 13,2 tys. mieszkańców, tzn. 3 razy więcej niż średnio na świecie. Afrykańskie realia wykazują w tym względzie ogromne zróżnicowanie regionalne i lokalne, przy czym najbardziej niekorzystna sytuacja ma miejsce w grupie krajów strefy międzyzwrotnikowej Np. w Mali gdzie na jednego lekarz przypada 67 789 mieszkańców.
Edukacja
Za jedną z najistotniejszych determinant opóźnienia cywilizacyjnego Afryki uznaje się masowy analfabetyzm. Mimo realizacji szeregu programów upowszechniania oświaty, analfabeci powyżej 15 lat stanowią wciąż prawie 50%!
Poziom analfabetyzmu wykazuje duże zróżnicowanie w poszczególnych krajach. A aż w 14 z nich przekracza 70%. Najlepiej jest pod tym względem w Tanzanii, gdzie analfabeci stanowią jedynie 6% ludności powyżej 15 lat; tutaj także niemal 90% dzieci w wieku szkolnym co roku podejmuje edukację na poziomie podstawowym. Natomiast w wielu krajach o bardzo znacznym poziomie analfabetyzmu nauczaniem podstawowym objęty jest stosunkowo niski odsetek młodzieży w wieku szkolnym, co stanowi zjawisko wyjątkowo nie korzystne. Jeszcze gorzej przedstawia się sytuacja w zakresie szkolnictwa średniego i wyższego, co wynika zarówno z braku kadry pedagogicznej, jak i bardzo małej liczby ośrodków edukacyjnych tego typu. Niemal regułą jest więc w Afryce to, że naukę na poziomie średnim i wyższym podejmuje jedynie niewielka, wręcz symboliczna grupa młodzieży!
Uchodźcy
Powszechne w Afryce zewnętrzne i wewnętrzne konflikty polityczne oraz rywalizacja grup etnicznych są zarzewiem licznych wojen domowych oraz krwawych walk etnicznych. Praktycznie każdy rok przynosi tu nowe, względnie ożywia stare konflikty, które pociągają za sobą cierpienie i śmierć setek tys., a nawet milionów osób.
Wspomniane konflikty są przyczyną masowych ucieczek ludności cywilnej, zmuszonej do opuszczenia swych domostw i szukania schronienia w państwach ościennych. Rodzą zatem ogromną rzeszę uchodźców, których liczbę szacuję się na 12 milionów czyli 40% liczby uchodźców na świecie. Szczególnie wielka fala uchodźców towarzyszyła krwawym starciom na tle etnicznym pomiędzy zwaśnionymi plemionami Hutu i Tutsi gdzie tylko w latach 1994-1995 poległo pół miliona osób.
Aktywność zawodowa dzieci
W Afryce jest bardzo wysoki poziom aktywności zawodowej dzieci. Jest to jeden z najbardziej bolesnych problemów wszystkich krajów o bardzo niskim poziomie rozwoju gospodarczego, przy czym skala tego zjawiska w Afryce nie ma odpowiednika w świecie. Pracę podejmuje tutaj przeciętnie 25% dzieci w wieku 10-14 lat, a ich relatywnie niskie dochody stanowią ważny element budżetów wielodzietnych rodzin. Zatrudniane SA praktycznie we wszystkich dziedzinach gospodarki, stanowiąc w wielu przypadkach podstawową i zarazem najtańszą siłę roboczą..
Problemy wyżywienia
Afryka charakteryzuje się najbardziej spośród wszystkich kontynentów niekorzystną sytuacją w zakresie wyżywienia ludności. Świadczy o tym najniższa w świecie przeciętna dobowa wartość kaloryczna spożywanej żywności.
Poza niedostateczną wartością energetyczną, dietę mieszkańców Afryki znamionuje, po pierwsze dominacja produktów pochodzenia roślinnego, po drugie zaś to, ze z reguły jest ona oparta na jednym produkcie, co powoduje niedobór wielu składników pokarmowych.
Często ludność Afryki nie je nic przez kilka dni. Wiele ludności umiera z powodu głodu. Dla nich zaledwie mały odłamek chleba jest już wielkim pożywieniem.
Jak możemy pomóc?
Ludność Afryki boryka się z wieloma bardzo poważnymi problemami. Jako kraj możemy zdziałać dość dużo. Powinniśmy tworzyć więcej fundacji, towarzystw, organizacji na rzecz pomocy ludności Afryki. Wysyłając tam wyszkolonych odpowiednio lekarzy mających potrzebny do leczenia chorób dziesiątkujących ludzi żyjących w Afryce szczepionki, lekarstwa i sprzęt lekarski. Wspomagać edukacje w Afryce zbierając fundusze na budowanie nowych placówek szkolnych, wysyłając pedagogów do uczenia chociaż podstaw nauczania. Polska mogłaby wysyłać więcej misjonarzy do pomocy uchodźcom i chorym, a także do pomagania w nauczaniu. Można by było przeznaczyć trochę funduszy na choć małą pomoc w wyżywieniu głodujących dzieci i starszych.
My jako młodzież możemy mieć też swój mały udział w pomocy afrykańskiej ludności. W szkołach mogłyby być organizowane zbiórki funduszy na ten cel, polegających na wrzucaniu przez uczniów groszy do skarbonki. Gdyby w większości szkół zrobić taką akcje można by było zebrać pewną sumę, która choć trochę wspomogła by Afrykańską ludność. Często w kościołach są zbiorki tego typu, powinniśmy pamiętać zawsze coś wrzucić. Z roku na rok na rok ludności Afryki żyje się coraz lepiej, gdyż otrzymują coraz to więcej pomocy od innych krajów. Miejmy nadzieje, że niedługo dzięki pomocy innych Afrykańska ludność będzie miała lepsze warunki do życia, rozwijania swych umiejętność, zmniejszy się liczba zgonów i liczba głodujących, dzieci nie będą musiały pracować tylko się uczyć w wielu placówkach szkolnych, zmniejszy się liczba konfliktów, a tym samym uchodźców, poprawi się stan majątkowy państwa.