Teatr klasyczny
Sen nocy letniej
13 marca 2003 roku wraz z moją klasą wybrałem się do teatru im. Stefana Jaracza na „ Sen nocy letniej” Williama Szekspira. Spektakl ten miał swoją premierę 28 września 1997 roku i od tego czasu cieszy się niesłabnącym powodzeniem, jak również...
Starożytnia Grecja i Rzym - najważniejsze informacje
GRECJA W DOBIE KULTUR MINOJSKIEJ I MYKEŃSKIEJ 1. WARUNKI NATURALNE I ZAJĘCIA GREKÓW Pdn-wsch Europa, morze Śródziemne, Płw.Bałkański -Grecja właściwa; także wyspy Morza Egejskiego - tereny górzyste, poprzecinane dolinami; klimat...
Teatr Starożytnej Grecji
Powstał z uroczystości religijnych ku czci Dionizosa. W VI w. p.n.e. chór uczestniczący w obrzędach wyłonił z siebie koryfeusza, przewodnika chóru. Następnie pojawili się aktorzy (pierwszego aktora wprowadził Tespis). W tym czasie ukształtowała...
"Sen nocy letniej”- recenzja spektaklu wg. reżyserii Josefa Krofty.
" Sen nocy letniej " jest wystawiany we Wrocławskim Teatrze Lalek. Adaptacji utworu dokonał wybitny reżyser Josef Kofta. Spektakl w odwołaniu do książki opowiada o tym jak się robi przedstawienie
"Sen nocy letniej"- krótka recenzja spektaklu wg. rezyserii J.Grzegorzewskiego
" Sen nocy letniej " jest wystawiany w Teatrze Narodowym. Komedia Shakespeare'a swoją ponadczasową fabułą zainspirowała reżysera Jerzego Grzegorzewskiego do przedstawienia tej sztuki w sposób bardziej
Recenzja komedii "Sen nocy letniej" William Shakespeare
Ostatnią lekturą, którą przeczytałam była komedia Williama Shakespeare`a pt. " Sen nocy letniej ", która powstała około roku 1595 w Anglii. Jest to obecnie najczęściej wystawiana sztuka z
Ocena adaptacji "Snu nocy letniej" w reżyserii Michaela Hoffmana.
" Sen nocy letniej " to najbardziej magiczna ze sztuk Szekspira. To stwarza wielkie możliwości filmowcom, którzy mogą wykorzystać najnowsze techniki, aby jak najbardziej realistycznie przedstawić
William Szekspir "Sen nocy letniej" (fragment) opowiadanie odtwórcze
się, że w nocy , której będą grać będzie świecił księżyc. Na koniec Pigwa przypomniał o tym, że Piram i Tyzbe rozmawiali przez szparę w murze. Wszyscy doszli do wniosku, że ktoś omarze się wapniem