Orientacja proaustryjacka
Orientacje polityczne i formacje zbrojne na ziemiach polskich w latach 1914-18. Orientacja prorosyjska, proaustriacka i rewolucyjna. Oddziały polskich formacji zbrojnych w czasie I wojny światowej.
Wybuch działań wojennych w sierpniu 1914 r. tchnął nowe życie w sprawę polską. Po raz pierwszy od 1762 r. Berlin był w stanie wojny z Petersburgiem. Solidarność mocarstw rozbiorowych została przełamana. Polska stała się sceną, na której Rosja i...
Orientacja Proaustriacka i Prorosyjska
Orientacja Proaustriacka - na czele stał Józef Piłsudski, wrogiem była Rosja a celem: Piłsudski uważał Rosję za głównego wroga Polski. Po wybuchu wojny zamierzał wkroczyć na teren zaboru
Orientacja prorosyjska
polską można rozwiązać przy pomocy Rosji z jego inicjatywy po wybuchu wojny powstała polska jednostka LEGION PUŁASKI, który wspierał wojska rosyjskie na froncie. Po zakończeniu krwawych walk został
Orientacje na ziemiach Polski przed wybuchem I wojny światowej, traktat wersalski
Orientacja Prorosyjska – jej zwolennicy opowiadali się za udziałem Polski w przyszłym konflikcie na boku Rosji. Narodowa Demokracja (Roman Dmowski) – pasywiści. Orientacja Proaustriacka
Sprawa Polska w I wojnie światowej
Wybuch wojny rozbudził oczekiwania Polaków na wskrzeszenie państwa polskiego. Wśród polskich partii i stronnictw uformowały się orientacje polityczne wiążące rachuby, z którymś z zaborców. Narodowa
Sprawa polska w I wojnie światowej
politycznych nazywano orientacjami. W okresie poprzedzającym wybuch I wojny światowej powstały trzy orientacje w społeczeństwie polskim: prorosyjska (antyniemiecka), proaustriacka (antyrosyjska) i rewolucyjna