Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
1. Wyruszenie z misją do króla. 2. Modlitwa za zmarłych - poległych w wojnie polsko - kozackiej. 3. Przypływ tęsknoty. 4. Tupot koni - straże kozackie, nie zauważenie Longinusa. 5. Czarna postać - nagła i niespodziewana śmierć strażnika. 6. Napad...
nakazują mu żyć w celibacie aż do momętu ,gdy jednym zamachem miecza ścioł trzy pogańskie głowy ,co stanowić ma powturzenie wyczynu jego przodka stawejki z czasu Grunwaldźkiej Wiktori.
Longinusa Podbipięty . Wielokrotnie udowodnił, że jest godny noszenia miana rycerza. To człowiek o ogromnej sile fizycznej. Jego śmierć jest również wyrazem tej wielkości. Ginąc z rąk wroga, w ostatnich
jedyna pomoc mogła nadejść od króla - lub mógł się zdarzyć cud. Z czterech znakomitych rycerzy: Podbipięty , Zagłoby, Skrzetuskiego i Wołodyjowskiego, tylko Pan Longinus miał tyle odwagi, by jako
. Longinus z rozmyslem wybral te droge, poniewaz w nocy przechodzilo tedy bardzo wiele osob a straze niewiele interesowaly sie przechodzacymi. Noc byla ciepla, chmurna iu ciemna ze na dziesiec krokow
wyruszy ten, który się pierwszy zgłosił. Póżnym wieczorem Longinus Podbipięta wyruszył z zadaną mu misją , przekazania wiadomości królowi o ich położeniu. Droga była niebazpieczna, bo trzeba